Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Μια επιχείρηση για όλους


Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

Αυτή τη φορά θα τα κάνω όλα αλλιώς!

Εκατό άτομα έρχονται σε επαφή με μια καινούργια ιδέα.  Ας πούμε για παράδειγμα πως βλέπουν μια ανάρτηση σε κάποιο κοινωνικό δίκτυο όπου κάποιος ενοχλητικός παλαβός (σαν εμένα καλή ώρα) κάνει τον εξής εξωφρενικό ισχυρισμό:
"Υπάρχει μια επαγγελματική δραστηριότητα που λέγεται Lyconet.  Αυτός που δραστηριοποιείται σ' αυτήν με επαγγελματισμό δεν βιώνει την οικονομική κρίση.  Αντιθέτως συνεισφέρει στην εξάλειψή της και στην ευημερία όλων όσων βρίσκονται γύρω του αλλά και ολόκληρης της τοπικής ή ευρύτερης κοινωνίας απολαμβάνοντας την αναγνώριση και την ευγνωμοσύνη τους.  Βοηθάει μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να αυξήσουν την πελατεία και τον τζίρο τους, να μειώσουν δραστικά τα λειτουργικά τους έξοδα για τις αγορές τους και τη διαφήμιση, αυξάνοντας ταυτόχρονα τα περιθώρια κέρδους τους.  Δίνει επαγγελματικές ευκαιρίες στους ανθρώπους που αγαπά και αναπτύσσει ηγετικές ικανότητες γιατί μεταδίδει την τεχνογνωσία του αναπτύσσοντας ηγεσία γύρω του.  Ηγείται κοουτσάροντας ηγέτες.  Καθώς συνεισφέρει στην ευημερία όλων γύρω του, όπως είναι φυσικό ευημερεί και ο ίδιος.  Ζει χωρίς έξοδα διαβίωσης (τζάμπα σχεδόν) ενώ μπορεί να αγοράσει ότι λαχταράει η ψυχή του.  Και το κάνει κάνοντας παράλληλα καλό στο περιβάλλον και στην εκπαίδευση των παιδιών.  Αποφασίζει ο ίδιος το επίπεδο των αμοιβών του και έχει τη δυνατότητα να τις διπλασιάζει όποτε θέλει.  Αναρωτιέται γιατί οι άλλοι μιλούν για κρίση και ανεργία ή ψάχνουν για δουλειά.  Ο ίδιος δεν θα βρεθεί ποτέ ξανά σε τέτοια θέση.  Αυτή η επαγγελματική δραστηριότητα είναι διαθέσιμη για όλους.  Αν είσαι αυτός που την ψάχνει έλα να με βρεις."

Υπάρχουν δυο ειδών αντιδράσεων σε μια τέτοια δήλωση ή ιδέα.  Η μια βασίζεται στον τρόπο σκέψης της φτώχειας και δεν θα ασχοληθώ καθόλου με αυτήν.  Η άλλη βασίζεται στον τρόπο σκέψης της ευημερίας.
Πέντε άτομα λοιπόν θα σκεφτούν ως εξής:  (το ξέρω γιατί έτσι σκέφτηκα κι εγώ και ξέρω πως έτσι σκέφτηκαν στην αρχή και πολλοί από τους ανθρώπους που σήμερα διαπρέπουν στο χώρο)
Αυτά που λέει ο τύπος μπορεί να είναι αλήθεια ή όχι.  Δεν τα αποδέχομαι εξ' ορισμού ως αληθινά ούτε τα απορρίπτω ως ψεύτικα.  Δεν ταυτίζομαι ούτε με τη δήλωση ούτε με τον άνθρωπο.  Σίγουρα ακούγεται πολύ καλό.  Αυτό ζητούσα πάντα.  Πάντα ήξερα πως είμαι μόλις μια πολύ καλή ιδέα μακριά από την ευημερία.  Και μια πολύ καλή ιδέα οφείλει να ακούγεται "πολύ καλή για να είναι αληθινή" για τους πολλούς.

Θα ήθελα να είναι αλήθεια ή όχι;  Αν είναι αλήθεια θα μπορούσα εγώ να επωφεληθώ;  Θα άλλαζε κάτι στην καθημερινότητά μου αν βίωνα την πραγματικότητα που περιγράφει;  Σίγουρα θα χρειαστεί να κάνω κάτι διαφορετικό από τις έως τώρα δραστηριότητές μου.  Είμαι διατεθειμένος να αλλάξω τη ρουτίνα μου;  Να βγω από τη ζώνη άνεσής μου προκειμένου να αποκτήσω αυτά που υπόσχεται;   Αξίζει η υπόσχεση αυτή να ρισκάρω την αποτυχία;  Αποφασίζω ΝΑΙ για όλες αυτές τις ερωτήσεις.
Πρέπει να διαπιστώσω μόνος μου την εγκυρότητα της πληροφορίας.  Πώς μπορώ να το κάνω αυτό;  Μπορώ να έρθω σε επαφή με κάποιον που εξασκεί το επάγγελμα.  Ή με πολλούς.  Να πάρω πληροφορίες εκ των έσω.  Να μάθω ότι χρειάζεται να μάθω έτσι ώστε τουλάχιστον προτού απορρίψω κάτι να γνωρίζω τι είναι και τι δεν είναι αυτό που απορρίπτω.  Να ξέρω τι αφήνω πίσω.  Και αυτή τη φορά θα ακούσω με το μυαλό μου ανοιχτό αφού αποφάσισα πως θα ήθελα να είναι αληθινό.  Θα ακούσω προσπαθώντας να δω τον εαυτό μου μέσα στην πραγματικότητα που θα μου περιγράψουν να πετυχαίνει.  Γιατί αυτό επιθυμώ να μου συμβεί.  Αυτή τη φορά θα εστιάσω στο να βρω τους λόγους να αλλάξω την πραγματικότητά μου και τους τρόπους για να το κάνω.  Αυτή τη φορά δεν θα ακούσω προσπαθώντας να βρω μειονεκτήματα και λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να γίνει.  Αυτό είναι εύκολο.  Έστω έναν να βρω και δεν πρόκειται να συμβεί για μένα.  Αυτή τη φορά δεν θα ψάξω να βρω δικαιολογίες για να μην το κάνω.  Αυτό είναι εύκολο αλλά οδηγεί στο σημερινό μου αποτέλεσμα το οποίο θέλω να αλλάξω.  Αυτή τη φορά δεν θα βασιστώ στη γνώμη του κολλητού, του κουμπάρου ή οποιουδήποτε άλλου που δεν έχουν να προτείνουν εναλλακτική λύση ούτε θα αναλάβουν να σπουδάσουν τα παιδιά μου ή να πληρώσουν τις υποχρεώσεις μου και έχουν μόνο να χάσουν αν η υπόσχεση της δήλωσης αποδειχτεί αληθινή.  Αυτή τη φορά θα τα κάνω όλα αλλιώς.

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

Ίσως να είναι διαφορετικά τα πράγματα στο δικό μου πλανήτη

Ένας από τους αγαπημένους μου δασκάλους ο Jim Rohn λέει πως οι οικονομικές συνθήκες, το πολίτευμα, οι νόμοι, η κυβέρνηση, η οικονομικές ευκαιρίες σε μια χώρα είναι σαν τον άνεμο. Δεν μπορείς να τον αλλάξεις. Το να νομίζεις ότι μπορείς είναι αφέλεια. Μπορείς όμως να τον χρησιμοποιήσεις προς όφελός σου προσαρμόζοντας καλύτερα τα δικά σου πανιά. 

Μέσα στις ίδιες συνθήκες στα πλαίσια της ελεύθερης οικονομίας ζουν άστεγοι (επιβιώνουν από ανθρωπιστικές δωρεές). Άνεργοι (επιβιώνουν με 400 ευρώ / μήνα). Χαμηλόμισθοι (επιβιώνουν με 600 ευρώ το μήνα). Στελέχη επιχειρήσεων μεσαίας βαθμίδας και μεγάλης ευθύνης (τα φέρνουν τσίμα τσίμα 1000-1500 / μήνα). Μεγαλοστελέχη με ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη και δέσμευση (2000-5000 / μήνα ζουν αξιοπρεπώς). Ελεύθεροι επαγγελματίες (έχουν επενδύσει χρόνο κυρίως και χρήμα και δεν βγάζουν ούτε καν ένα μισθό για τον εαυτό τους γιατί πρώτα πρέπει να πληρώσουν για όλα τα άλλα...και καθόλου χρόνο γιατί αυτός ανήκει στην επιχείρηση). Επενδυτές που βρήκαν ένα σύστημα επιχειρηματικό (franchise) και πολλαπλασίασαν το πιο πολύτιμο αγαθό το οποίο όλοι έχουμε ακριβώς στην ίδια ποσότητα. Το χρόνο μας. Βάζουν τα χρήματά τους να δουλεύουν γι'αυτούς και δεν δουλεύουν οι ίδιοι για το χρήμα.


Αν τα πράγματα λοιπόν δεν πάνε όπως θα ήθελες στη ζωή σου δεν χρειάζεται να πας σε άλλη χώρα. Κι εκεί περίπου ο ίδιος άνεμος πνέει γι'αυτούς που μπορούν να το αντιληφθούν. Δεν χρειάζεται να εύχεσαι να ήσουν σε άλλο πλανήτη όπου μπορείς να επέμβεις στα στοιχεία της φύσης. Αυτό που χρειάζεσαι είναι μια ιδέα. Ιδέες θα βρεις σε ένα βιβλίο. Σε ένα σεμινάριο. Αν έξω από ένα σεμινάριο οι καλεσμένοι πάρκαραν τις Ferrari τους, τις Porsche τις Aston Martin και τις Laborgini τους και βρίσκονται εκεί για να μάθουν πώς να τα πάνε ακόμα καλύτερα οικονομικά αλλά ο Ιδιωτικός Υπάλληλος πιστεύει πως δεν τα χρειάζεται αυτά, κάτι προφανώς του διαφεύγει. Αν ο άνεργος πιστεύει πως ό,τι ήταν να μάθει έχει καλυφτεί από τη σχολική ύλη αλλά θα γυρίσει μια μέρα ο τροχός, το εκπαιδευτικό σύστημα έκανε άριστα τη δουλειά του!  Άλλο ένα εξάρτημα της μηχανής... Αν θέλεις αφθονία και ευημερία πρέπει να σπουδάσεις αφθονία και ευημερία.  Αν θέλεις να είσαι ευτυχισμένος πρέπει να σπουδάσεις την ευτυχία. Πρέπει να προσαρμόσεις καλύτερα τα δικά σου πανιά!

Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Πάλι την ίδια πόρτα θα ανοίξουμε;

Δύο επιχειρήσεις βάζουν αγγελία για εξεύρεση ανθρώπινου δυναμικού.  Εκατό από τους υποψήφιους  απάντησαν και στις δύο και βρίσκονται τώρα έξω από δύο πόρτες που τυχαίνει να συστεγάζονται στον ίδιο χώρο, η μία δίπλα στην άλλη.  Έξω από κάθε πόρτα παίζει ένα βίντεο που περιγράφει τη ζωή του υποψήφιου αν συνεργαστεί με την επιχείρηση και ένα σημείωμα προειδοποιεί πως "Άνοιξε την πόρτα με δική σου ευθύνη αποδεχόμενος τη ζωή που σου προσφέρουμε".

 

Η ζωή που περιγράφει το πρώτο βίντεο είναι πολύ γνώριμη σε όλους.  Την έχουν βιώσει ξανά και ξανά.  Η σχέση είναι υπαλληλική.  Οι ώρες απασχόλησης κυμαίνονται μεταξύ 8 και 12 την ημέρα όποτε χρειαστεί.  Θα χρειαστεί να αποδεικνύεις συνέχεια πως αξίζεις τη θέση.  Να είσαι πρόθυμος.  Να παίρνεις πρωτοβουλίες.  Καθημερινό ξύπνημα στις 7, εκνευρισμός στην κίνηση τουλάχιστον μία ώρα να πας και μια να γυρίσεις.  Κάθε Δευτέρα είναι η χειρότερη μέρα της εβδομάδας και την σκέφτεσαι από την Κυριακή το απόγευμα με τρομερό άγχος.  Το αφεντικό του οποίου τα όνειρα έχεις συμφωνήσει να βοηθήσεις να πραγματοποιηθούν είναι λίγο παράξενος με συχνά παράλογες απαιτήσεις.  Τις περισσότερες φορές που του ζητάς κάτι σου λέει όχι χωρίς πολύ σκέψη μόνο και μόνο για να μη σου δώσει και πολύ αέρα.  Ευνοεί κυρίως αυτούς που πάνε με τα νερά του και φροντίζουν κυρίως να δείχνουν πολυάσχολοι παρά να είναι αποδοτικοί και αποτελεσματικοί.  Ζεις όλη σου την εβδομάδα με στόχο την Παρασκευή.  Ο μισθός που συμφωνείς να πουλήσεις τη ζωή σου είναι 1000€ μικτά.  Πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό που έχεις δουλειά.  Άλλοι δεν έχουν.  Σου κολλάει τα βασικά ένσημα.  Ο μισθός σου δεν φτάνει για να βγάλεις το μήνα.  Στο τέλος του μισθού απομένει πολύς...μήνας ακόμα.  Αγοράζεις μόνο τα απαραίτητα κάνοντας εκπτώσεις στην ποιότητα κάθε φορά.  Αγοράζεις μακαρόνια με 85 λεπτά και όχι με 88... Βενζίνη με 1,499 και όχι με 1,512.  Από το μενού στο εστιατόριο κοιτάζεις τα ορεκτικά και διαλέγεις τα 2 φθηνότερα.  Αντί για την μπριζόλα που λαχταράς θα φας ένα μπιφτέκι.  Θεωρείς πολυτέλεια να πας μια φορά το μήνα σινεμά, ή για φαγητό κάπου όμορφα.  Όχι και τα δύο.  Στην παραλία θα μοιραστείς μία ξαπλώστρα με την παρέα σου και ίσως και ένα καφέ.  Διακοπές θα πας (αν πας) κάπου οικονομικά για 2 εβδομάδες.  Το ΦΠΑ στα πάντα αυξάνεται, οι εισφορές στα ταμεία το ίδιο.  Για να πάρεις μια μικρή αύξηση έχεις τις εξής εναλλακτικές:  Να αυξήσει το κράτος το μίνιμουμ των μισθών, να κάνεις απεργία ή να έχεις γεράσει αρκετά μέσα στην εταιρία οπότε ίσως κινδυνεύεις ήδη να πάρει τη θέση σου κάποιος νεότερος και φθηνότερος.  Η θέση σου είναι πάντα επισφαλής.  Αν η επιχείρηση δεν πάει καλά ίσως να μην μπορεί να σε πληρώσει.  Κάποιοι το κάνουν αυτό πια ούτως ή άλλως με το άλλοθι της κρίσης.  Ίσως απλά να αργεί να σε πληρώσει πράγμα που σημαίνει δεν μπορείς να κάνεις κανένα προγραμματισμό στη ζωή σου.  Φυσικά υπάρχουν και οι γνωστές...περικοπές.  Σύντομα θα βρίσκεσαι έξω από άλλη μια παρόμοια πόρτα.  Μαγγανοπήγαδο!... Άν είσαι τυχερός και πάρεις σύνταξη θα πάρεις μια γενναία μείωση του μισθού που έπαιρνες όταν ήσουν ενεργός.  Αυτό ονομάζεται το πλάνο 50-50-50-50.  Δουλεύεις για 50 ώρες την εβδομάδα, για 50 εβδομάδες το χρόνο, για 50 χρόνια, για να καταλήξεις να παίρνεις σαν σύνταξη το 50 τοις εκατό του μισθού που έπαιρνες.  Ο Jim Rohn λέει θα ήθελα πολύ να γνωρίσω αυτόν που σας πούλησε αυτό το πλάνο!  Πρέπει να ήταν καταπληκτικός πωλητής!!!

Περιγράφω κάτι άγνωστο;  Όχι.  Περιγράφω κάτι πολύ οικείο σε όλους.  Υπάρχει κάτι σε όλη αυτή την κατάσταση που αποπνέει ασφάλεια;  Ελπίδα;  Παρόλα αυτά οι 95 στους 100 υποψήφιους θα ανοίξουν αυτήν την πόρτα.  Για ασφάλεια νομίζουν (παραμυθιάζοντας τον εαυτό τους).  Για τα...ένσημα.  Επειδή αυτό κάνουν όλοι.  Κάθε φορά την ίδια πόρτα.  Την ίδια επιλογή.  Που οδηγεί;  Ποια είναι η υπόσχεση;  Παράνοια!  Ο ορισμός της τρέλας!  Κάνω κάθε φορά τις ίδιες επιλογές και περιμένω διαφορετικά αποτελέσματα.  Θα...γυρίσει ο τροχός.  Θέλω να αλλάξει η ζωή μου αλλά δεν είμαι πρόθυμος να κάνω καμία αλλαγή στις επιλογές μου.

Τη δεύτερη πόρτα θα την ανοίξουν οι 5 μόνο από τους 100.  Ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος.  Ο δρόμος της προσωπικής, κοινωνικής και επαγγελματικής επιτυχίας.  Η υπόσχεση που δίνει είναι οικονομική ανεξαρτησία.  Η σχέση είναι ανεξάρτητη συνεργασία.  Αποφασίζεις μόνος σου πόσο αξίζεις να πληρώνεσαι.  Δεν έχεις αφεντικό.  Είσαι αφεντικό του εαυτού σου και παίρνεις την ευθύνη της ζωής σου στα δικά σου χέρια, αφαιρώντας την από το κράτος, την κυβέρνηση, την κοινωνία, το αφεντικό σου.  Αν πιστεύεις πως αξίζεις να πληρώνεσαι 1000€ το μήνα μπορείς να το κάνεις.  Αν πιστεύεις πως αξίζεις 10.000€, 20.000€ ή και 100.000€ το μήνα μπορείς και αυτό να το κάνεις.  Αν θέλεις δίνεις στον εαυτό σου αύξηση κάθε εβδομάδα.  Γιατί δεν πληρώνεσαι με την ώρα και δεν βασίζεσαι αποκλειστικά στις δικές σου ικανότητες ή προσπάθειες.  Το εισόδημα είναι παθητικό και βασίζεται στη μόχλευση.  Χρησιμοποιείς το 1% των προσπαθειών 100 ανθρώπων αντί για το 100% των δικών σου.  Δεν υπάρχει ταβάνι για τον φιλόδοξο και αυτοπαρακινούμενο άνθρωπο.  Οδηγείς το αυτοκίνητο των ονείρων σου, μένεις στο σπίτι των ονείρων της.  Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορείς να αποκτήσεις.  Δεν περιορίζεις τα όνειρά σου στα όρια του μισθού σου.  Προσαρμόζεις το εισόδημά σου στα όνειρά σου.  Μαθαίνεις να βάζεις στόχους για τη ζωή σου πέρα από αυτό που έχεις συνηθίσει ως τώρα να προγραμματίζεις μόνο το που θα περάσεις τις επόμενες (και περιορισμένες) διακοπές σου.  Μαθαίνεις να ονειρεύεσαι ξανά και έχεις δίπλα σου θετικούς ανθρώπους πρόθυμους να σε βοηθήσουν να τους πετύχεις.  Όταν φέρεις εις πέρας τη δουλειά που χρειάζεται να γίνει μπορείς να πας μόνιμα διακοπές.  Ή να κάνεις το επάγγελμά σου χόμπι.  Αλλά δεν θα χρειαστεί ποτέ ξανά να ζητήσεις δουλειά από κανέναν.  Αν κανείς δεν μπορεί να σε απολύσει και το εισόδημά σου ξεπερνάει κατά πολύ τα έξοδά σου και διαρκώς αυξάνεται υπάρχει κάτι ασφαλέστερο από αυτό;

Γιατί λοιπόν μόνο 5 άτομα ανοίγουν αυτήν την πόρτα από τους 100;  Γιατί προτιμούν ακόμα και μια τρίτη πόρτα (αυτή του...ΟΑΕΔ) προκειμένου να ανοίξουν τη δεύτερη πόρτα;
Πρώτον γιατί δεν μοιάζει με τη δουλειά τους ή με δουλειά εν γένει.  Φυσικά ούτε αμείβει σαν τη δουλειά τους και αυτό ο πολύς κόσμος δεν το καταλαβαίνει.  Και κάτι που δεν καταλαβαίνουμε το δαιμονοποιούμε συνήθως.  Το ονομάζουμε "πολύ καλό για να είναι αληθινό".  Αυτό είναι που ψάχναμε όμως.  Δεν ψάχναμε άλλη μια δουλειά αλλά μια ευκαιρία.  Συνεχώς παρακαλάμε να μας δοθεί έστω μια φορά μια μεγάλη ευκαιρία.  Μια μεγάλη ευκαιρία είναι πολύ καλή εξ'ορισμού.

Δεύτερον ρωτάμε τη γνώμη των ειδικών της διπλανής πόρτας αντί να συλλέξουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε από ανθρώπους με γνώση.  Αλλά ο κουμπάρος, ο λογιστής μας, ο γείτονας συνωστίζεται στο ίδιο μποτιλιάρισμα κάθε πρωί με όλους τους υπόλοιπους που άνοιξαν την πρώτη πόρτα.  Δεν έχει την παραμικρή ιδέα αλλά πρόθυμα θα σου δώσει τη γνώμη του.  Γιατί δεν θέλει να σε χάσει από την μίζερη παρέα του.  Θέλει να συζητάει μαζί σου για την κρίση.  Δεν θέλει με τίποτα να πετύχεις.  Γιατί θα πρέπει να βρει δικαιολογία μετά γιατί ο ίδιος δεν πέτυχε.

Τρίτον υπάρχει ο φόβος της επιτυχίας.  Ο ήλιος μπορεί να σε τυφλώσει αν τον δεις ξαφνικά κατάματα.  Κι αν δεν μπορώ να διαχειριστώ τόση επιτυχία;

Τέταρτον χρειάζεται να είναι πρόθυμος κανείς να κάνει κάτι που δεν έχει ξανακάνει μέχρι τώρα.   Κάτι που το 95% δεν είναι πρόθυμο να κάνει και γι' αυτό δεν πρόκειται να έχει αύριο αυτά που το 5% θα έχει.   Γιατί όπως είπαμε δεν μοιάζει με τη δουλειά μας.  Πρέπει να αναπτύξει επιδεξιότητες με τους ανθρώπους.  Ηγετικές δεξιότητες.  Να βγει έξω από τη ζώνη άνεσής του.  Κανένα όνειρο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εντός της ζώνης άνεσής σου.  Πρέπει να κάνεις κάτι διαφορετικό.

Πέμπτον συνεχίζουν να πιστεύουν σε παρωχημένες προκαταλήψεις και αστικούς μύθους που τα ονομάζουν "Πυραμίδες" και "αεροπλανάκια".  Σήμερα!  Το έτος 2015!  Ενώ έχει περάσει μισός αιώνας αδιάκοπης επικερδής λειτουργίας επιχειρηματικών κολοσσών με το εμπορικό μοντέλο του δικτυακού εμπορίου.  Ενώ όλο και περισσότερες επιχειρήσεις παγκοσμίως στρέφονται προς αυτή την τάση.  Ενώ υπάρχουν αναλύσεις και αμέτρητα βιβλία σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας, την απλή επεξήγηση και την χρησιμότητα αυτών των επιχειρήσεων στην ανάπτυξη της οικονομίας μιας χώρας σε κάθε επίπεδο.  Επιχειρηματικό, κοινωνικό και προσωπικό.  Σαν να πιστεύεις ακόμα πως η Γη είναι επίπεδη παρ'όλες τις αποδείξεις για το αντίθετο.  Εδώ και αιώνες...