Οι προηγούμενες αποδόσεις δεν διασφαλίζουν τις μελλοντικές

Ο Elbert Habbart λέει:  "Ο αποτυχημένος είναι ένας άνθρωπος που τυφλώθηκε και δεν είναι ικανός να διδαχτεί από την εμπειρία".  
Η εμπειρία από μια αποτυχία μας προετοιμάζει για την επόμενη προσπάθεια προς την επιτυχία.  Είναι ο καθοδηγητής μας.  Είναι σημαντικό να μαθαίνουμε και να μην επαναλαμβάνουμε συνεχώς τα ίδια λάθη.  
Καταγράφουμε τα λάθη μας σε ένα νοητό χάρτη και αποφεύγουμε να περάσουμε από τα ίδια σημεία ξανά.  Αυτό μας βοηθάει να καταγράψουμε και τις σωστές πρακτικές που πετυχαίνουν σε σχέση με αυτές που δεν αποδίδουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.  Δημιουργούμε ένα σύστημα επιτυχίας και το ακολουθούμε κάθε φορά κάνοντας τις απαραίτητες διορθώσεις έτσι ώστε να προσαρμοζόμαστε στις διαφορετικές συνθήκες κάθε εγχειρήματος.  Χρειάζεται να είμαστε ευέλικτοι.

Ένα κοινό λάθος που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πως μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια, αντί να κάνουν έναν απολογισμό του εγχειρήματος και να δουν τι πήγε λάθος και να το διορθώσουν την επόμενη φορά, θεωρούν πως το λάθος που έκαναν τους έφερε την οριστική αποτυχία.  Εφόσον προσπάθησαν σκληρά και δεν πέτυχαν το στόχο τους, συμπεραίνουν πως δεν θα μπορέσουν ποτέ στο μέλλον να τον πετύχουν.  Πιστεύουν πως και την επόμενη φορά θα κάνουν λάθος και θα αποτύχουν.  Υποτιμούν τη δύναμη του μυαλού τους.  Δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψιν τους τη δημιουργική ικανότητα του μυαλού τους.  Εστιάζουν στο εμπόδιο που βρήκαν μπροστά τους και δεν το διαγράφουν από τη μνήμη τους ποτέ.  Βλέπουν για πάντα μπροστά τους το μοιραίο εκείνο εμπόδιο.  Δεν ψάχνουν να βρουν τρόπους να το ξεπεράσουν.  Απλά το βλέπουν ως αξεπέραστο βουνό.  

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το 95% των ανθρώπων δεν θέτουν στόχους εξ'αρχής.  Γιατί προσπάθησαν να πετύχουν ένα στόχο κάποτε και απέτυχαν λόγω ενός ανυπέρβλητου εμποδίου.  Έτσι το 95% των ανθρώπων, αποτυγχάνοντας να βάλουν ένα πλάνο για την επιτυχία τους, σχεδιάζουν ένα 100% πετυχημένο πλάνο για την αποτυχία τους!  Δεν προσπαθούν ξανά.  Παραιτούνται.  Και ως γνωστόν όσοι παραιτούνται δεν μπορούν να είναι νικητές.  Γιατί οι νικητές ποτέ δεν παραιτούνται.  Το 95% των ανθρώπων κάνουν MONO ΜΙΑ προσπάθεια σε ένα σημαντικό εγχείρημα.  Παραιτούνται πολύ νωρίς.

Κάποτε διάβασα το εξής: "Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν την αυγή."  Τις περισσότερες φορές η επιτυχία περιμένει στην επόμενη γωνία.  Αν την αξίζεις και έχεις εκπέμψει στη συχνότητα του σύμπαντος ότι είσαι ΤΩΡΑ επιτυχημένος η επιτυχία είναι πολύ κοντά.  Ίσως στην επόμενη προσπάθεια.  Χρειάζεται να μην τα παρατήσεις όταν όλα φαίνονται δύσκολα, να συνεχίσεις λίγο ακόμα και άλλο λίγο.

Αν αύριο το πρωί μπω στο αυτοκίνητο και κοιτάξω τον καθρέπτη αλλά δεν πάρω τα μάτια μου από αυτόν δεν θα μπορέσω να ξεκινήσω γιατί δεν βλέπω το δρόμο μπροστά μου.  Θα παραμείνω εκεί στάσιμος.  Βλέπω μόνο πίσω.  Τα λάθη που έκανα στο παρελθόν.  Τρείς φορές στο παρελθόν τράκαρα.  Άρα είμαι ένας κακός οδηγός.  Κίνδυνος για τους γύρω μου και για τον εαυτό μου.  Και δεν γίνεται να "προσπαθήσω" να ξεκινήσω να οδηγώ.  Ή ξεκινάω και οδηγώ ή παραμένω στάσιμος.  Παγωμένος.  Δεν υπάρχει προσπάθεια.  Ή κάνω κάτι ή δεν το κάνω.

Έκανα δυο αποτυχημένες προσπάθειες να κάνω τη δική μου επιχείρηση στο παρελθόν.  Και ξαφνικά βρίσκομαι μπροστά σε δύο επιλογές:  Προγραμματίζω το μυαλό μου πως είμαι ανίκανος, ανίδεος από επιχειρήσεις και μιας και πιο εύκολο είναι να είμαι υπάλληλος και όλοι μου λένε πως δεν είναι αυτά για μένα, κάθομαι στα αυγά μου και δεν ξαναεπιχειρώ ποτέ γιατί θα αποτύχω ξανά και πάντα θα αποτυγχάνω.  
Ή ακολουθώ τις συμβουλές και πατάω πάνω στα βήματα των επιτυχημένων που απέτυχαν πολλές φορές, έσωσαν πολύτιμες εμπειρίες από το ναυάγιο, επέμειναν, δεν τα παράτησαν, συνέχισαν και συνάντησαν την επιτυχία.  Προγραμματίζω το μυαλό μου πως η δημιουργική μου ικανότητα είναι θαυμαστή και μπορώ να βρω τη λύση για κάθε εμπόδιο ή δυσκολία.  Το μυαλό μου είναι πιο δυνατό από το εμπόδιο.  Δεν θα με νικήσει αυτό.  Αποφεύγω προηγούμενα λάθη, σχεδιάζω ένα σύστημα που πετυχαίνει το οποίο είμαι έτοιμος να προσαρμόζω καθώς προχωρώ, και επιμένω μέχρι να πετύχω.

Αν ο Edison εστιαζόταν στα λάθη του και στις δυσκολίες που αντιμετώπιζε δεν θα είχαμε σήμερα φως. 
"Σώστε οτιδήποτε απομένει από κάθε ναυάγιο." - David Schwartz

Στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε;

Ο Alan Peace στο βιβλίο του "Οι ερωτήσεις κρύβουν τις απαντήσεις" περιγράφει τη συνάντησή του με ένα φίλο του πολύ επιτυχημένο οδοντίατρο σε ένα καφέ.  Βλέποντάς τον στις μαύρες του τον ρώτησε τι είχε.  Ο φίλος του του απάντησε πως το πρόβλημα ήταν με τη δουλειά του.  Ο Alan Peace έκπληκτος του είπε πως η εντύπωση που είχε για εκείνον ήταν πως είναι πολύ ευχαριστημένος με το επάγγελμά του καθώς εδώ και πολλά χρόνια είχε αποκτήσει τη φήμη ενός σπουδαίου και επιτυχημένου επιστήμονα.  Ο φίλος του, του απάντησε πως στην πραγματικότητα δεν τον γέμιζε καθόλου η δουλειά του, απλά ήταν αυτό που είχε σπουδάσει και είχε γίνει πολύ καλός σε αυτό.  Ακόμα και από οικονομικής πλευράς, δυσκολευόταν να τα φέρει εις πέρας καθώς είχε δημιουργήσει μια ακριβή ποιότητα ζωής με πολλές υποχρεώσεις και ίσα ίσα που κάλυπτε τους λογαριασμούς του.  Ο Alan Peace του απάντησε ως εξής:  "Αν ερχόταν ένα 18χρονο παιδί και σου έδινε συμβουλές για το τι να κάνεις με τη ζωή σου θα άκουγες τη συμβουλή του;"  "Όχι βέβαια!" Του απάντησε ο φίλος του.  A.P: "Γιατί;"  Φίλος: "Μα πολύ απλά γιατί ένα 18χρονο παιδί δεν μπορεί να έχει την παραμικρή ιδέα για το ποιος μπορεί να είναι ο σωστός δρόμος για τη ζωή του ιδίου, πόσο μάλλον για τη ζωή κάποιου με 30 χρόνια περισσότερη εμπειρία"    A.P: "Τότε γιατί εξακολουθείς να ακούς εκείνο το 18χρονο παιδί που πριν από 30 χρόνια αποφάσισε πως το καλύτερο για τη ζωή σου είναι να ακουλουθήσεις το επάγγελμα του οδοντιάτρου;"  (εννοώντας τον ίδιο το φίλο του όταν αποφάσιζε για το τι θα σπουδάσει).
Όταν διάβασα αυτή τη συζήτηση την οποία παραθέτω εδώ περιληπτικά ήταν σαν να μου έδινε ο συγγραφέας μια γερή σφαλιάρα.  Γιατί συνειδητοποίησα πως κι εγώ στην ουσία συνέχιζα να ακούω ένα 18χρονο Νίκο Σταμνά να μου δίνει συμβουλές επαγγελματικού προσανατολισμού...στα 39 μου!  Πόσοι ακόμα είμαστε σαν τον οδοντίατρο;  Πόσοι ακούμε εκείνο το 18χρονο παιδί να μας συμβουλεύει;

Και πόσα χρόνια πρέπει να αφήσουμε να περάσουν πριν συνειδητοποιήσουμε πως το τρένο στο οποίο εδώ και χρόνια επιβιβαστήκαμε δεν μας πάει στον επιθυμητό προορισμό;  Είναι ποτέ πολύ αργά;
Πώς κάποιος μπορεί να διαπιστώσει αν βρίσκεται πάνω στο σωστό όχημα;
Κάποιος επιτυχημένος επιχειρηματίας με συμβούλεψε κάποτε:  "Κάνοντας αυτό που κάνεις σήμερα, πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 10 χρόνια από σήμερα σε οικονομικό, κοινωνικό και οικογενειακό επίπεδο;  Θα έχεις λύσει το οικονομικό πρόβλημα της οικογένειάς σου;  Θα έχεις την κοινωνική αναγνώριση και αποδοχή που θέλεις;  Πόσων ανθρώπων τη ζωή θα έχεις αλλάξει προς το καλύτερο στην πορεία σου;  Θα είσαι ευτυχισμένος οικογενειάρχης και τα παιδιά σου θα σε έχουν ως πρότυπό τους και θα θέλουν να αντιγράψουν τα επιτυχημένα σου βήματα;  Θα ήθελες τα παιδιά σου να κάνουν αυτό που κάνεις εσύ σήμερα;  Είσαι υπερήφανος για το επάγγελμά σου;  Δες τη ζωή ανθρώπων που ασχολούνται με αυτό που κάνεις 10 χρόνια περισσότερα από εσένα.  Είναι αυτό που θέλεις να σου συμβαίνει 10 χρόνια από τώρα;  Είναι η σημερινή σου κατάσταση αυτό που επιθυμούσες να είναι πριν από 10 χρόνια;  Αν σήμερα έχεις μηδενικό υπόλοιπο στον τραπεζικό σου λογαριασμό, τι είναι αυτό που σε κάνει να πιστεύεις πως κάνοντας ό,τι κάνεις σήμερα θα έχεις διαφορετικά αποτελέσματα σε άλλα 10 χρόνια;  Αν λάβεις ικανοποιητικές απαντήσεις από τον εαυτό σου στα παραπάνω ερωτήματα, γίνε ο καλύτερος επαγγελματίας στον κλάδο σου, αγάπησέ τον και συνέχισε αυτό που κάνεις."

Έχω παρατηρήσει πως η κοινωνία μας έχει κατακλυστεί από ζόμπι.  Το 95% είναι ζωντανοί νεκροί.  Περιφέρονται στη ζωή τους άσκοπα χωρίς προορισμό.  Ακολουθούν ένα πλάνο που τους έχει υποδείξει κάποιος άλλος.  Όχι το δικό τους.  Γιατί έτσι τους έχει εκπαιδεύσει το σύστημα.  Παρακαλώ μη με παρεξηγήσετε.  Κι εμένα εννοώ.  Κυρίως και πρώτα από όλους εμένα.  Και θυμώνω πρώτα και πάνω από όλους με τον εαυτό μου.  Γιατί ποτέ δεν υποτίμησα τις δυνατότητές μου την αντίληψη ή την ευφυϊα μου.  Πάντα πίστευα πως είμαι ικανός να κάνω σημαντικά πράγματα στη ζωή μου.  Αλλά είχα επιτρέψει στον εαυτό μου να γυρίζω γύρω γύρω στο μαγγανοπήγαδο  επί 20 χρόνια!  Κι όμως άφησα να περάσουν 20 χρόνια!!!

Και βλέπω ανθρώπους γύρω μου στους οποίους αναγνωρίζω τον εαυτό μου μέχρι και πριν από ένα χρόνο.  Αηδιασμένους από τον τρόπο και την ποιότητα ζωής τους.  Δουλειά-σπίτι, σπίτι-δουλειά, Παρασκευή και Σάββατο βράδυ έξοδος για ένα ποτό, χορός, γέλια, ένα διάλειμα και ξανά στη ρουτίνα της καθημερινότητας, σε μια δουλειά που δεν τους αρέσει αλλά απλά τους πληρώνει ίσα ίσα τους λογαριασμούς.  Κάθε βράδυ τηλεόραση, ανθυγειινή διατροφή, μιζέρια... Καμμία ενέργεια ή διάθεση για δημιουργία.  Διακοπές μια δύο εβδομάδες το χρόνο και πάλι από την αρχή.  Για 1000€!  Να πω 1500€;  Ή να πω 600€;  Ποιος στα 18 του κοστολογούσε τα όνειρά του για 1000€;

Αυτό που έκανα εγώ είναι να συγχωρήσω τον εαυτό μου για την αδράνειά μου.  Αποφάσισα πως δεν είναι πολύ αργά.  Πως δεν τελείωσε η ζωή μου.  Τώρα αρχίζει!  Μετά τα 40 είναι η πιο δημιουργική περίοδος στη ζωή ενός άντρα.  Υπάρχει η εμπειρία.  Τώρα μπορώ να δράσω.  Να πάρω την τύχη της ζωής μου στα χέρια μου.  Να την αφαιρέσω από τα χέρια αυτών στους οποίους την είχα παραχωρήσει τόσα χρόνια. Τώρα είναι η δική μου στιγμή!  Το μόνο που χρειαζόμουν είναι να βρω το σωστό όχημα που θα με πάει εκεί που θέλω να πάω.  Το βρήκα ή μάλλον να το πω πιο σωστά το ξαναβρήκα πριν από ένα χρόνο.  Άλλες δύο φορές το είχα βρει αλλά δεν έκανα κάτι για να το εκμεταλευτώ.  Πρώτη φορά το 1997, δεύτερη φορά το 2003.  Τρεις...εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού!  Όταν γνωρίζεις τι πρέπει να κάνεις και δεν το κάνεις είναι χειρότερο από το να μην γνωρίζεις και να επαναπαύεσαι.  Γι'αυτό και εγώ πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου αδικαιολόγητο.  Ποτέ δεν του επέτρεψα να παραπονιέται για την κατάστασή του...

Το όχημά μου είναι το Δικτυακό Μάρκετινγκ.  Θα το ακούσετε και ως Network Marketing, Internet Marketing, Multilevel Marketing, MLM ή Πολυεπίπεδο Μάρκετινγκ.   Ό,τι διαφορετικό και να ακούσετε, πάντα το ήξερα και το είχα πολύ καλά συνειδητοποιήσει πως πρόκειται όπως λέει και ο Burke Hedges στο βιβλίο του "Αναπαραγωγικό Μάρκετινγκ 101"  για την ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!!   Και αυτό μπορώ να το αποδείξω οποιαδήποτε στιγμή μου ζητηθεί.  Μάλιστα εδώ και 17 χρόνια προκαλώ τον οποιοδήποτε να μου δείξει μια μεγαλύτερη ευκαιρία από το Δικτυακό Μάρκετινγκ για να το κάνω, αλλά δεν έχει βρεθεί ακόμα.   
Τώρα μάλιστα που ανάγεται σε επίπεδο επιχειρήσεων-καταναλωτών ως μια ενιαία αγοραστική κοινότητα γίνεται ακόμα πιο εκρηκτικό!  Τώρα όμως είναι η κατάλληλη στιγμή για μένα.  Τώρα οι δυνατότητες που δίνει το Internet και το ηλεκτρονικό εμπόριο είναι απεριόριστες.  Ο συνδυασμός ΔΙΚΤΥΑΚΟ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ - INTERNET - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ είναι εκθαμβωτικός!

Φόβος: αυτός ο άγνωστος...φίλος μου!

Ο φόβος είναι ένα ένστικτο επιβίωσης που υπάρχει από τη δημιουργία του κόσμου, σε όλα τα πλάσματα στη γη.  Δεν υπάρχει πλάσμα που να μη φοβάται.  Συνεπώς δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη φοβάται.  Δεν είναι κάτι καινούργιο.  Δεν είναι κάτι που αφορά λίγους.  Δεν είναι επίσης κάτι που αφορά μόνο το ένα φύλλο όπως έχει επικρατήσει σε ορισμένες κοινωνίες ως προκατάληψη.  "Φοβούνται ρε οι άντρες;"  Ναι φοβούνται!  Και το δείχνουν με την αναποφασιστικότητά τους, με το δισταγμό, με την αδράνεια, με την αναβλητικότητα, με το να κάνουν λιγότερο σημαντικά ή δευτερεύοντα πράγματα αποφεύγοντας να κάνουν τα επείγοντα και τα σημαντικά.  Το ότι δεν το εκφράζουν με λέξεις δεν σημαίνει πως δεν το νιώθουν.

Επομένως όλοι ξεκινάμε από την ίδια αφετηρία.  Το ίδιο δεδομένο.  Φοβόμαστε.  Τι είναι αυτό που φοβόμαστε;  Φοβόμαστε τον πόνο.  Είτε το σωματικό είτε τον ψυχολογικό.  Ο σωματικός πόνος είναι κάτι το κατανοητό, και παρότι όλοι γνωρίζουμε παραδείγματα ανθρώπων που αψήφησαν τον σωματικό πόνο και έδωσαν τη ζωή τους για κάποιες αξίες όπως η ελευθερία, η δημοκρατία και η ανεξιθρησκεία, το να μην θέλει κάποιος να τον βιώσει είναι φυσιολογικό.

Ο ψυχολογικός πόνος όμως είναι μια άλλη υπόθεση.  Αφορά την καθημερινή μας ζωή και όχι την επιβίωσή μας.  Φοβόμαστε να μην πληγωθούμε και δεν αγαπάμε, ή δεν προχωράμε σε μια σχέση.  Φοβόμαστε την απόρριψη και δεν εκφράζουμε ανοιχτά τις απόψεις μας για να είμαστε αρεστοί.  Φοβόμαστε τον χλευασμό από το περιβάλλον μας ("τι θα πει ο κόσμος") και δεν δοκιμάζουμε κάτι πέρα από τα παραδοσιακά.  Φοβόμαστε την άρνηση και δεν απευθύνουμε την ερώτηση.  Φοβόμαστε τα όχι και δεν προτείνουμε.  Δεν κάνουμε μια ακόμα προσπάθεια να πουλήσουμε το προϊόν ή την υπηρεσία μας και προτιμούμε να παρατήσουμε την προσπάθεια.  Μένουμε καθηλωμένοι και αδρανείς μήπως πονέσουμε ψυχολογικά και ξεχνάμε εντελώς την ανταμοιβή.  Το όφελος που θα έχουμε αν συνεχίσουμε και επιτύχουμε.  Το αντικίνητρο του φόβου είναι δυνατότερο από το κίνητρο της ανταμοιβής.  Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η ανταμοιβή είναι λιγότερο σημαντική στην πραγματικότητα.  Γιατί στην ουσία ο φόβος δεν είναι πραγματικός αλλά η ανταμοιβή είναι.  Απλά χρειάζεται να πληρώσουμε ένα τίμημα για την επιτυχία.  Δεν έρχεται τζάμπα.

Όλοι συνεπώς φοβόμαστε.  Αλλά όλοι έχουμε και την ίδια επιλογή να κάνουμε.  Και η επιλογή αυτή εξαρτάται απόλυτα από εμάς.
Μπορούμε να παραδεχτούμε πως φοβόμαστε και ο φόβος αυτός μας παραλύει οπότε υποτασσόμαστε σε αυτόν.  Τότε ο φόβος πάντα θα μας νικάει.  Θα είναι αιώνιος εχθρός μας.  Κύριος του μυαλού μας.  Η δύναμη της σκέψης μας είναι εντελώς ανίσχυρη μπροστά στο φόβο.
"Όποιος φοβάται να πλησιάσει την κυψέλη δεν είναι άξιος της κυρήθρας" - William Shakespeare

Ή μπορούμε να παραδεχτούμε πως φοβόμαστε αλλά εναντιωνόμαστε και καταπολεμάμε το φόβο μας.  Κάθε φορά που φοβόμαστε περνάμε στη δράση.  Κάνουμε ό,τι φοβόμαστε.  Και πάντα θα νικάμε το φόβο.  Γιατί η διάνοιά μας είναι απείρως ισχυρότερη του φόβου.  Είμαστε φτιαγμένοι ανώτεροι από κάθε δυσκολία.  Είμαι άνθρωπος σημαίνει πως "Άνω Θρώσκω" δηλαδή κοιτάζω ψηλά.  Επομένως είμαστε φτιαγμένοι με την ικανότητα να υπερισχύουμε του φόβου και κάθε δυσκολίας που αντιμετωπίζουμε.  Δεν προοριζόμαστε να σκύβουμε το κεφάλι στο φόβο.  Είμαστε εξ'ορισμού πλασμένοι για μεγάλα πράγματα.  Είμαστε φτιαγμένοι νικητές.  Είμαστε φτιαγμένοι να είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Και τελικά ανακαλύπτουμε πως ο φόβος δεν ήταν πραγματικός.  Δεν υπήρχε εξ'αρχής.  Ήταν απλά μέσα στο μυαλό μας.  Και έρχεται η ανταμοιβή και συνειδητοποιούμε πως άξιζε τον κόπο!  Άξιζε που πληρώσαμε το τίμημα γιατί όταν πήραμε τελικά το ναι, η ηθική ικανοποίηση που νιώσαμε δεν μπορεί να πληρωθεί με κανένα ποσό.  Είναι ανεκτίμητη.  Και είναι πραγματική.  Άλλωστε όλοι ξέρουμε πως "Ό,τι αξίζει πονάει και είναι δύσκολο."  Και για να αξίζουμε την ανταμοιβή πρέπει να πληρώσουμε το τίμημα.

Αποκτώντας λοιπόν τη συνήθεια να ακολουθούμε  κάθε φορά τον φόβο μας, τον υποτάσσουμε στη διάνοιά μας.  Συμφιλιωνόμαστε μαζί του.  Προγραμματίζουμε τον εγκέφαλό μας ότι όπου υπάρχει φόβος υπάρχει και ανταμοιβή.  Και έτσι γίνεται φίλος και σύμμαχός μας προς την επιτυχία.  Μας οδηγεί σε αυτήν.  Είναι απαραίτητος σύντροφος στην πορεία μας προς αυτήν.   Μας σμιλεύει ως χαρακτήρες.  Μας βελτειώνει και μας δυναμώνει ως προσωπικότητες.  Μας δίνει κουράγιο γιατί ξέρουμε πως αφού τα καταφέραμε στο παρελθόν να ανταπεξέλθουμε ενάντια στις αντιξοότητες, θα τα καταφέρουμε και πάλι.  Βγάζει από μέσα μας τον καλύτερο εαυτό μας.  Και στο τέλος μας ανταμείβει.  Τι περισσότερο μπορεί να αποζητά κανείς από ένα καλό φίλο;
"Κατακτήστε το φόβο σας και σας υπόσχομαι πως θα κατακτήσετε το θάνατο!" - Μέγας Αλέξανδρος

Σπάστε τα όλα! Αποδράστε!!!

Μια από τις προφητικότερες και πιο ευφιείς κατά τη γνώμη μου ταινίες που έχουν γυριστεί είναι το "The Truman Show".  Περιγράφει την φαινομενικά τέλεια ζωή του ήρωα μέσα σε ένα κατασκευασμένο σκηνικό το οποίο ο ίδιος και όλοι οι συμπολίτες του πιστεύουν πως είναι το περιβάλλον τους.  Όλα γύρω τους λειτουργούν αρμονικά και τίποτα δεν διαταράσσει την ηρεμία και την καθημερινή τους ρουτίνα και συνήθειες.  Όλο αυτό το περιβάλλον έχει κατασκευαστεί από κάποιους που ο σκοπός τους είναι να ελέγχουν τον πληθυσμό και να φροντίζουν να διατηρείται η ηρεμία και η ρουτίνα.  Τα πάντα γύρω τους είναι ένα σκηνικό σαν σε θεατρικό έργο.  Και οι πρωταγωνιστές, καθημερινοί άνθρωποι έχουν προγραμματιστεί να παίζουν τους καθορισμένους από άλλους ρόλους.  Αυτοί οι ρόλοι όμως είναι η ίδια τους η ζωή.
Οι περισσότεροι άνθρωποι ζούμε μέσα σε ένα τέτοιο κουτί.  Το έχουμε κατασκευάσει μόνοι μας.  Ο σκοπός είναι να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον όπου θα προστατευόμαστε από τους κινδύνους που πιστεύουμε ότι υπάρχουν έξω από το κουτί.

Το κουτί είναι ό,τι περιλαμβάνεται στην καθημερινή μας ρουτίνα.  Έχει κατασκευαστεί με τα ανθεκτικά υλικά του φόβου, της ανασφάλειας και της παραδοσιακής σκέψης.
Αν δεν επιχειρήσουμε δεν θα αποτύχουμε και δεν θα νιώσουμε τον πόνο του χλευασμού από τον αδρανή περίγυρό μας.  Αν δεν ρισκάρουμε δεν θα χάσουμε.  Φυσικά ούτε θα κερδίσουμε τίποτα σημαντικό.  Αν δεν αγαπήσουμε δεν θα πληγωθούμε.  Αν δεν εκτεθούμε στον κίνδυνο δεν θα πάθουμε τίποτα.  Αν δεν βγούμε στο δρόμο δεν θα μας πατήσει αυτοκίνητο.  Αν δεν ταξιδέψουμε δεν θα κινδυνεύσουμε ούτε από...τσουνάμι ούτε από τρομοκρατική ενέργεια ούτε από ανθρωποφάγα ζώα, ούτε από πτώση αεροπλάνου.  Αν περιοριστούμε στο να γνωρίζουμε ανθρώπους μέσα από το διαδίκτυο χωρίς να εκτεθούμε, δεν θα βιώσουμε την απόρριψη.  Μήπως τελικά επιλέγουμε να μην ζούμε;  Ένας μεγάλος μέντορας και κόουτς προσωπικής ανάπτυξης εκατοντάδων επιτυχημένων ανθρώπων λέει: "Αυτός που αποφεύγει επιμελώς να πάρει το παραμικρό ρίσκο στη ζωή, έχει πεθάνει και έχουν ξεχάσει να του το πουν!"

Μέσα στο κουτί υπάρχει ζεστασιά, θαλπωρή, ασφάλεια, τηλεόραση, καλό φαγητό, αλκοόλ, ασήμαντες και ψυχαγωγικές δραστηριότητες για να θεωρούμε τον εαυτό μας πολυάσχολο και να του παρέχουμε το άλοθι της έλλειψης χρόνου για δράση και προπαντός καλή παρέα.  Γιατί η μιζέρια θέλει παρέα.  Θέλουμε να νιώθουμε πως οι άλλοι αποδέχονται και συμμερίζονται τον τρόπο ζωής μας και τις ανησυχίες μας.  Είναι κι εκείνοι αδρανείς.  Είναι και εκείνοι βολεμένοι.  Παρέα γκρινιάζουμε για την οικονομική κρίση, για την εργασιακή εκμετάλευση, για την ανεπαρκή κυβέρνηση και για όλα όσα έχουν διαμορφώσει μια κατάσταση πέρα από το δικό μας έλεγχο που αν ήταν διαφορετική θα μπορούσαμε να διαπρέψουμε.  Οι περιστάσεις μας εμποδίζουν.  Η τηλεόραση επίσης δικαιολογεί την έλλειψη φιλοδοξιών μας.  Μας λέει ότι όλα γύρω μας είναι μαύρα και άραχνα.  Και μπορούν μόνο να γίνουν χειρότερα.  Και ότι αλλού είναι ακόμα πιο δύσκολα άρα εμείς πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι με την κατάστασή μας.  Και μας απασχολεί με θέματα εύπεπτα για να μην απασχολούμαστε με τα σημαντικά.  Μας δείχνει ότι η ζωή μας είναι άλλη από αυτήν που βιώνουμε.  Ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας στο χώρο του δικτυακού μάρκετινγκ αναφέρεται στην τηλεόραση ως τον "Ηλεκτρονικό μειωτή εισοδήματος".

Ανησυχούμε μην μας απολύσουν από τη δουλειά μας αλλά δεν αναζητούμε μια ευκαιρία να δημιουργήσουμε εναλλακτικές πηγές εισοδήματος.  Αν μια τέτοια ευκαιρία μας χτυπήσει την πόρτα δεν την αντιλαμβανόμαστε.  Επειδή δεν την καταλαβαίνουμε τη βαπτίζουμε "απάτη" ή "πολύ καλό για να είναι αληθινό".  Είναι πιο βολικό να μην είναι αληθινό.  Να μην χρειαστεί να κάνουμε κάτι γι'αυτό.  Ή δεν έχουμε χρόνο για να την εκμεταλευτούμε.  Ο Henry David Thoreau είπε "Δεν αρκεί να είσαι πολυάσχολος.  Και τα μυρμήγκια είναι πολυάσχολα.  Το σημαντικό ερώτημα είναι...είσαι πολυάσχολος κάνοντας τι;"

Ο Jim Rohn μεγάλος φιλόσοφος των επιχειρήσεων μας προτρέπει:  "Αφιερώστε επιμελώς και συστηματικά χρόνο κάθε μέρα στην αναζήτηση μιας ευκαιρίας που θα τακτοποιήσει οικονομικά το μέλλον το δικό σας και των παιδιών σας."  Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι αφιερώνουμε χρόνο για να προγραμματίσουμε τις επόμενες διακοπές μας (μέσα στο κουτί μας) παρά για να προγραμματίσουμε τη ζωή και το μέλλον μας. 
Εκφράζουμε τη δυσαρέσκειά μας για το κράτος και την ανεπάρκειά του αλλά συνεχίζουμε να του εμπιστευόμαστε το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.  Τα πάντα γύρω μας λένε πως η νέα γενιά δεν θα απολαύσει ποτέ το προνόμιο της συνταξιοδότησης λόγω των ελλειματικών δημόσιων ταμείων, αλλά και πάλι αν απολυθούμε θα ψάξουμε να βρούμε μια δουλειά για να πάρουμε τα...ένσημα!  Αφήνουμε το μέλλον μας στα χέρια ανίκανων πολιτικών, ή στα χέρια της τύχης.  Γιατί "κι αν σου κάτσει;;;"  Μπορεί στο μεταξύ να γίνουμε πλούσιοι από το τζόκερ!... Είμαστε καλά προστατευμένοι μέσα στο κουτί μας.  Ζούμε στον δικό μας "ασφαλή περίγυρο".  Παράνοια!
Ένα μυαλό για να λειτουργήσει σωστά πρέπει να είναι δεκτικό σε νέες ιδέες.  Ανοιχτό!  Σαν το αλεξίπτωτο.

Σπάστε το κουτί σας!!!  Ζήστε!!!  Αυτή είναι η ζωή μας.  Μόνο μια πράξη.  Δεν είναι πρόβα.  Τολμήστε!  Ρισκάρετε!  Κυνηγήστε τα όνειρά σας.  Αξίζετε πολύ περισσότερα από αυτό που σας λένε πως αξίζετε.  Το ξέρετε μέσα σας.  Ποιος είναι αυτός που πιστεύει πραγματικά πως η τιμή των ονείρων του για τη ζωή του είναι 592€ το μήνα;  Ποιος;  Διεκδικήστε την αφθονία.  Στο σύμπαν δεν υπάρχουν όρια.  Υπάρχει αφθονία!  Σε μια χώρα που υπάρχει πολιτική ελευθερία και οικονομική ευκαιρία και ο καθένας μπορεί να κάνει τη δική του επιχείρηση, ποιος πιστεύει πως ο ίδιος αποτελεί εξαίρεση;  Ποιος πιστεύει πως αξίζει να του καθορίζουν τα όριά του οι άλλοι;  Ελευθερωθείτε από το κουτί σας!  Σπάστε το!  Ακολουθείστε το παράδειγμα και την τεχνογνωσία επιτυχημένων ανθρώπων πάνω στον κλάδο στον οποίο πιστεύετε πως θα διαπρέψετε.  Αξιοποιήστε τα ταλέντα σας.  Όλοι οι επιτυχημένοι άνθρωποι σε όλους τους τομείς, σκέφτονται έξω από το κουτί.  Έξω από τη ζώνη άνεσής τους.  Τους ενδιαφέρει η πρόοδος.  Η δημιουργία.  Παίρνουν ρίσκα.  Τολμούν.  Ζουν!  Πραγματοποιούν τα όνειρά τους. Πραγματοποιήστε κι εσείς τα δικά σας όνειρα!
Τολμήστε να ζήσετε έξω από το κουτί σας!!!

Τελικά λες να μπορώ;

      Η αγαπημένη μου ταινία όλων των εποχών είναι το Braveheart.  Σε μια σκηνή βλέπει ο νεαρός William το νεκρό πατέρα του στον ύπνο του να τον συμβουλεύει: "Η καρδιά σου είναι ελεύθερη.  Έχε το κουράγιο να την ακολουθείς!"

      'Οσο είμαστε νέοι κάνουμε όνειρα για τη ζωή μας.  Είμαστε ατρόμητοι.  Έχουμε άγνοια κινδύνου.  Τίποτα δεν μας φοβίζει.  Μπορούμε "να πιάσουμε τη ζωή και να τη στίψουμε".  Η ενέργειά μας είναι αστείρευτη.  

      Και ξαφνικά ξυπνάμε ένα πρωί, 20-30 χρόνια αργότερα και δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας.  Λυπόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό.  Δεν έχουμε καμμία αυτοεκτίμηση.  Αφήσαμε τελικά τη ζωή να μας ξεφύγει.  Φοβόμαστε να κάνουμε οτιδήποτε πέρα από τις συνήθειες που μας χαρακτηρίζουν.  Φοβόμαστε να δράσουμε και φοβόμαστε να ζήσουμε.  Ασφυκτιούμε.  Μισούμε τον εαυτό μας.  Έχουμε καταχωνιάσει τα όνειρά μας στο πίσω μέρος του μυαλού μας και δεν τολμάμε καν να τα ξεσκονίσουμε.  Και το χειρότερο πιστεύουμε πως τώρα πια είναι αργά για μας.  Η ενέργειά μας είναι στο χαμηλότερο επίπεδο από ποτέ.

      Τι συνέβει;  Τι μεσολάβησε;  

      Αφήσαμε τους λάθος ανθρώπους να πληκτρολογήσουν τις ιδέες και τις απόψεις τους στον υπολογιστή μας.  "Δεν είναι αυτά για σένα"  "Πάντα ήσουν άτολμος και αναποφάσιστος"  "Βρες μια σταθερή δουλειά"  "Από το σχολείο φαινόσουν ότι είσαι...σκράπας"  "Τι τα θες εσύ αυτά τα μεγαλεία;  Εδώ άλλοι και άλλοι καλύτεροι από σένα δεν τα κατάφεραν"  "Την έπαθες μια φορά αλλά μυαλό δεν έβαλες"  "Πρόσεξε μην κάνεις λάθος"  "Σου το έλεγα εγώ αλλά δεν με άκουσες"  "Μην ρισκάρεις παίξε με ασφάλεια"

      Στο τσίρκο, όταν εκπαιδεύουν τους ελέφαντες, δένουν το ένα τους πόδι με ένα σχοινί.  Όταν προσπαθούν να ξεφύγουν, σγίγγουν το σχοινί στο πόδι τους και τους μαστιγώνουν.  Έτσι το μυαλό μαθαίνει πως αν προσπαθήσει να ξεφύγει θα τιμωρηθεί.  Όταν έρθει η ώρα της παράστασης δεν υπάρχει σχοινί αλλά το μυαλό είναι σφιχτά δεμένο.  Έχουν υπάρξει περιστατικά που το τσίρκο έπιασε φωτιά και ο ελέφαντας δεν προσπάθησε να σωθεί γιατί το μυαλό ήταν δεμένο.

      Έτσι κι εμείς προσπαθήσαμε αλλά δεν τα καταφέραμε.  Και παρατήσαμε την προσπάθεια.  Και μας χλεύασαν για την προσπάθειά μας  "Μου ήθελες και μεγαλεία άσχετε"  Και συνδέσαμε την αποτυχία με τον ψυχολογικό πόνο του χλευασμού και δεν ξαναπροσπαθήσαμε ποτέ.  Και απομυθοποιήσαμε τους στόχους και τα όνειρά μας.  "Δεν ήταν και τόσο σημαντικό".  Και πέρασαν τα χρόνια και δεν ακολουθήσαμε ποτέ το παράδειγμα κάποιου επιτυχημένου.  Ακολουθήσαμε τη συμβουλή του μέσου όρου.  Του 95%.  Του αποτυχημένου.  "Κάτσε στα αυγά σου καλύτερα..."  Και εκπαιδευτήκαμε να είμαστε κακοί υπάλληλοι.  Γρανάζια της μηχανής.

      Ο David Schwartz λέει:  "Ο μέσος άνθρωπος αντιτίθετο πάντοτε στην πρόοδο γιατί σκέπτεται με παραδοσιακή σκέψη και το μυαλό του παραλύει.

Η παραδοσιακή σκέψη είναι ο Νο1 εχθρός για τα άτομα που ενδιαφέρονται σε ένα πρόγραμμα δημιουργίας προσωπικής επιτυχίας.  Η παραδοσιακή σκέψη καταψύχει το μυαλό, σταματά την πρόοδο και σας αποτρέπει να αναπτύξετε μια δημιουργική δύναμη.  Α) Γίνετε δεκτικοί σε νέες ιδέες.  Καλωσορίστε τες.  Β) Γίνετε ο άνθρωπος της αναζήτησης.  Γ) Γίνετε προοδευτικοί.

Θυμηθείτε:  Οι άνθρωποι που σας λένε πως δεν μπορείτε να κάνετε κάτι, είναι σχεδόν πάντα οι ανεπιτυχείς άνθρωποι, ο αυστηρά μέσος όρος, ή οι μετριότητες όσον αφορά τα επιτεύγματά τους.  Η γνώμη των ανθρώπων αυτών είναι εντελώς άχρηστη.  Οι μεγάλοι άνθρωποι δεν γελούν με τις μεγάλες ιδέες.  Οι πιο πετυχημένοι άνθρωποι είναι οι πιο απλοί και είναι έτοιμοι να σας βοηθήσουν.  Κάντε κανόνα να αναζητάτε συμβουλές μόνο από τέτοιους ανθρώπους.  Αγνοήστε τους αρνητές.  Μην τους αφήνετε να σας κατεβάσουν στο επίπεδό τους"

      Ο αποτυχημένος από τον επιτυχημένο έχουν μόνο μια διαφορά.  Ο επιτυχημένος επέμεινε να προσπαθεί.  Ο αποτυχημένος έκανε ΜΟΝΟ ΜΙΑ προσπάθεια και απέτυχε να διδαχτεί από την εμπειρία.  Δεν υπάρχει αποτυχία.  Η αποτυχία είναι απλά το πρώτο σκαλοπάτι προς την επιτυχία. 
            "Το θλιβερότερο νεκροταφείο δεν είναι εκείνο των νεκρών σωμάτων αλλά αυτό των θαμμένων ονείρων." 

      Ξεθάψτε λοιπόν τα όνειρά σας!  Διαγράψτε όλες τις αρνητικές καταχωρήσεις από τη μνήμη του υπολογιστή σας.  Δεν είναι αληθινές.  Οι συγγραφείς είναι αποτυχημένοι και αναξιόπιστοι.  Πληκτρολογήστε τα σωστά δεδομένα.  "Είμαι ένα θαυμαστό δημιούργημα της φύσης.  Πλασμένος καθ'εικόνα του δημιουργού μου  τέλειος!  Είμαι το τελειότερο δημιούργημα του σύμπαντος!  Είμαι φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα.  Ο δημιουργός μου με προόριζε για να διαπρέψω.  Να κάνω τη διαφορά στη ζωή των ανθρώπων γύρω μου.  Μπορώ να επιτύχω σε ό,τι βάλω στο μυαλό μου.  Δεν υπάρχουν εμπόδια ικανά να σταματήσουν την πορεία μου προς την επιτυχία."  Συναναστραφείτε με θετικούς ανθρώπους.  Με ανθρώπους που έχουν στόχους σαν κι εσάς, που θα σας ενθαρρύνουν πάντα να συνεχίζετε.  Βρείτε νέους συνοδoιπόρους.  Αφήστε πίσω ό,τι ή όποιον αποτελούσε τροχοπέδη στην πρόοδό σας.  Αν σας αγαπάνε πραγματικά θα σας σπρώξουν και οι ίδιοι προς την επιτυχία σας.

      Σταματήστε να αναθεματίζετε το σκοτάδι.  Ανάψτε ένα κεράκι.  Καμμιά φορά μια αμφιβολία αν φωτιστεί μπορεί να χρησιμεύσει ως πυρσός. 

Και αν ακόμα ο κόσμος (ο μεγάλος κόσμος ή ο μικρότερος δικός μας κόσμος) δεν γίνει όπως τον φανταζόμαστε στα όνειρά μας, γιατί να τον αφήσουμε να είναι όπως τον βλέπουμε στους εφιάλτες μας;  Γιατί;

       "Και πολλά χρόνια από τώρα, πεθαίνοντας στο κρεβάτι σας έχοντας περάσει τη ζωή σας κάτω από το ζυγό, θα ανταλλάσατε όλη σας τη ζωή για την ευκαιρία να μπορούσατε για μια στιγμή να γυρίσετε στη σημερινή μέρα και να πεθαίνατε πολεμώντας για την ελευθερία σας!!!" - William Wallace(Braveheart)

Έτοιμοι να ξεκινήσετε ;

http://www.youtube.com/watch?v=mB-Xo6XZXZU

Περί τρέλλας και...ανισορροπίας!

Ένας σοφός άνθρωπος των επιχειρήσεων είπε "Τρελός δεν είναι αυτός που κάνει τρέλες.  Είναι αυτός που δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα."
Είμαι τρελός που παράτησα εν μέσω κρίσης μια σταθερή δουλειά με 1600€ μικτό μισθό ως στέλεχος μιας πολυεθνικής για να ακολουθήσω την μεγαλύτερη ευκαιρία στην ιστορία των επιχειρήσεων την οποία μάλιστα μου χάρισαν; Ή θα ήμουν τρελός αν παρέμενα και περίμενα να πλουτίσω από αυτό που κάνει το 95% των ανθρώπων και ζει στα όρια της φτώχειας; Ξέρετε!  Μια σταθερή δουλειά...

Θα ήμουν τρελός αν άκουγα τη συμβουλή των πρόθυμων ανίδεων Κασάνδρων ότι "Το ηλεκτρονικό εμπόριο δεν θα δουλέψει στην Ελλάδα" "Η εργασία από το σπίτι είναι απάτη" "Α ναι τα ξέρω εγώ αυτά τα...πυραμιδικά συστήματα" και ακολουθούσα το "Βρες μια καλή σταθερή δουλειά"; Ή είμαι τρελός που αποφάσισα να ερευνήσω την πραγματικότητα;
Η πραγματικότητα γι'αυτούς που δεν κρύβονται από αυτήν προσποιούμενοι πως δεν υπάρχει για να δικαιολογήσουν την αδράνειά τους είναι η εξής: Η Lyoness εδώ και χρόνια βοηθάει σε 47 χώρες μικρομεσαίους επιχειρηματίες να αυξήσουν κατακόρυφα τον τζίρο τους μέσα από τον ήδη υπάρχων κύκλο εργασιών τους, ακόμα ακόμα και να τις σώσουν από τη χρεωκοπία ιδίως μέσα στην περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύουμε.  Είναι η μόνη Ευρωπαϊκή εταιρεία που μέσα στο 2010 τριπλασίασε τον τζίρο της.  Ο τζίρος αυτός αυξάνεται κάθε χρόνο με τάση εκρηκτική. Και ακόμα μόλις άρχισε.  Είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο!  Ένα οικονομικό τσουνάμι που σε λίγα μόλις χρόνια θα κατακτήσει την υφήλιο λόγω της εκρηκτικής εκθετικής της ανάπτυξης.  Γιατί όλοι όσοι επωφεληθούν από τις παροχές του προγράμματός της βγαίνουν κερδισμένοι.  Επιχειρηματίες αλλά και καταναλωτές.  Ποιος είναι αυτός που δεν ενδιαφέρεται να έχει επιστροφή μετρητών με κάθε του αγορά online ή offline εφ'όρου ζωής;  Πρόκειται για ένα φαινόμενο που είτε θα εκμεταλευτείς είτε θα κρυφτείς στη σκιά μην σε τυφλώσει η λάμψη του.  Σε κάθε περίπτωση όλοι σε δύο χρόνια από σήμερα θα είναι αμέσως ή εμμέσως, λίγο ή πάρα πολύ κερδισμένοι.  Όλα είναι θέμα τοποθέτησης  χρονισμού και αντίληψης.

Όσο και να καθόμαστε στη σκιά για να κρυφτούμε από τον ήλιο, η πραγματικότητα είναι πως ο ήλιος εξακολουθεί να υπάρχει. Δείτε την πραγματικότητα και εκμεταλευτείτε την. Όλοι θα κριθούμε από τα παιδιά μας όταν μας ρωτήσουν για τις επιλογές που κάναμε όταν το δικτυακό εμπόριο έκανε τη μεγάλη του έκρηξη. Τι θα τους απαντήσουμε; Πως είχαμε υπολογιστή αλλά παίζαμε farmville; Πως δεν μας παρουσιάστηκε ποτέ μια ευκαιρία στη ζωή μας; Πως δεν είχαμε την οικονομική δυνατότητα να την εκμεταλλευτούμε τη στιγμή που αυτή κοστίζει όσο ένα κινητό τηλέφωνο;

Κάντε τώρα το πρώτο βήμα και ερευνήστε τις δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά σας και συνεργαστείτε με μια εταιρία που δίνει την ευκαιρία στους πάντες να είναι κερδισμένοι λόγω της εκπληκτικής ιδέας  ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΤΩΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΓΟΡΑ 
Και δεν υπάρχει μόνο η Lyoness.  Αυτή είναι η δική μου επιλογή.  Εσείς κάντε τη δική σας.  Αλλά κάντε κάτι!  Αναζητήστε τον προορισμό σας σωστά.  Υπάρχουν πολλές εταιρείες που αποτελούν επίσης πολύ καλές επιλογές και σημαντικές ευκαιρίες.

Ένα πρώην στέλεχος πολυεθνικής εταιρείας, πρόσφατα απολυμένος βρίσκεται σε αναζήτηση εργασίας.  Στην είσοδο του κτιρίου που έχει ραντεβού για συνέντευξη βρίσκει αντί για μια, τρεις πόρτες.  Η πρώτη λέει "ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ" η δεύτερη "ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΣ" και η τρίτη "ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ".  Αφού σε όλη του τη ζωή ήταν υπάλληλος και αυτό που τον ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι μια σταθερή δουλειά επάνω στις σπουδές του, ανοίγει την πρώτη πόρτα, και βρίσκεται μπροστά σε τρεις νέες πόρτες.  Η πρώτη λέει "ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΩ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 1000€ ΤΟ ΧΡΟΝΟ", η δεύτερη "ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΩ ΠΕΡΙΠΟΥ 10000€ ΤΟ ΧΡΟΝΟ" και η τρίτη "ΕΠΕΝΔΥΩ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 30000€ ΤΟ ΧΡΟΝΟ".  Έχοντας στην τσέπη τα τελευταία του 100€ καθώς είναι ήδη 3 μήνες άνεργος και χωρίς χρηματορροή, ανοίγει την πρώτη πόρτα για να βρεθεί μπροστά σε τρεις καινούργιες πόρτες. Η πρώτη λέει "1200€ ΤΟ ΜΗΝΑ" η δεύτερη "3000€ ΤΟ ΜΗΝΑ" και η τρίτη "ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 10000€ ΤΟ ΜΗΝΑ".  Σκέφτεται λοιπόν και για να μην τον νομίσουν πλεονέκτη και φαντασμένο, και αφού στην προηγούμενη δουλειά έπαιρνε 1100€ ανοίγει την πρώτη πόρτα για να βρεθεί ξανά στο δρόμο έξω από το κτίριο.

Ένας γνωστός μου επιχειρηματίας στο χώρο του δικτυακού μάρκετινγκ έλεγε:  "Ο ορισμός της τρέλλας είναι να κάνεις συνεχώς τα ίδια πράγματα και τις ίδιες επιλογές και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα!"
Οι ίδιες πόρτες οδηγούν στις ίδιες εξόδους, ή...αδιέξοδα.  Σκεφτείτε προοδευτικά.  Βάλτε στην άκρη την παραδοσιακή σκέψη και πείτε ότι είστε μαθητής της εξέλιξης.  Ανοίξτε το μυαλό σας.  Αποδεχτείτε το γεγονός πως έχετε πολλά να διδαχθείτε και αναζητήστε τα.  
Ο Σοφοκλής είπε: "Όσα διδάσκονται τα μαθαίνω, μα όσα μπορούν να βρεθούν τα αναζητώ με επιμέλεια."

Το μέλλον είναι ακόμα μπροστά σας.  Υπάρχει προοπτική και δυνατότητα εκμετάλλευσης για όλους.  Τώρα ξεκινάει η μεγάλη έκρηξη στον χώρο των επιχειρήσεων όπου το γνωστό παραδοσιακό μοντέλο εμπορίου αλλάζει προς όφελος των καταναλωτών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.  Ανεβείτε στο τρένο που θα σας πάει στο σωστό προορισμό.  Στην οικονομική σας ανεξαρτησία!
"Μπορείς να αντισταθείς στην εισβολή ενός στρατού.  Όχι όμως σε μια ιδέα της οποίας έχει έρθει η ώρα." - Βίκτωρ Ουγκώ 

Πάρτο αλλιώς!

     "Οι αποτυχημένοι άνθρωποι υποφέρουν από μια ασθένεια της σκέψης που οδηγεί το μυαλό στο θάνατο.  Την ασθένεια αυτή την ονομάζουμε “Δικαιολογία”"-David Schwartz   

      Οι δικαιολογίες είναι τα παραμύθια που λέμε στον εαυτό μας για να νιώσουμε καλύτερα που δεν αναλάβαμε δράση.  Είναι τα εμπόδια που επιννοούμε και χρησιμοποιούμε σαν άλοθι για την έλλειψη φιλοδοξίας, για την επανάπαυσή μας και για την ανεπαρκή εκπλήρωση ανειλλημένων υποχρεώσεων.  

      Το ρεπερτόριο του επαγγελματία στο είδος είναι αστείρευτο.  Βρίσκει δικαιολογίες για τα πάντα.  Επεκτείνεται από ασήμαντα γεγονότα έως σημαντικές αποφάσεις ζωής.  Εκπαιδεύεται από νωρίς στις δικαιολογίες και όσο μεγαλώνει γίνεται εξπέρ σε αυτές λόγω της εμπειρίας.  Κάποια στιγμή, το να δικαιολογηθεί του έχει γίνει ανάγκη και εθισμός.  Ένα φυσικό αντανακλαστικό.  Δεύτερη φύση.  Αποκτά έτσι ένα είδος master στη δικαιολογία.  Όμως "Αυτός που είναι καλός στις δικαιολογίες, σπάνια είναι καλός σε οτιδήποτε άλλο."

      "Είχε κίνηση στο δρόμο γι'αυτό άργησα"  "Τελευταία στιγμή προέκυψε κάτι στο γραφείο και δεν πρόλαβα καν να σε ειδοποιήσω πως δεν θα έρθω στο ραντεβού"  "Πέθανε η...γάτα μου"  "Νόμιζα πως..."  "Είμαι πολύ μεγάλος/μικρός...αν ήμουν νεότερος/μεγαλύτερος θα..."  "Αν είχα τη μόρφωσή σου..."  "Αν είχα την οικονομική δυνατότητα..."  "Είναι πολύ αργά/νωρίς"  "Εγώ είμαι ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου"  "Αν ήσουν στη θέση μου θα καταλάβαινες τι περνάω"  "Αν δεν είχα τρια παιδιά θα ήταν αλλιώς"  "Δεν έχω χρόνο"  "Δεν συμφωνεί ο/η σύζυγος"  "Είμαι πολύ άρρωστος"

      Οι περισσότερες δικαιολογίες φαντάζουν αστείες ή και παράλογες σε αυτόν που τις ακούει και στην πραγματικότητα, του είναι και παντελώς αδιάφορες.  Η ουσία είναι πως αυτό που ήταν να γίνει δεν έγινε.  Το γιατί δεν έγινε λίγο ενδιαφέρει ως καθόλου.  Και σε πολλές περιπτώσεις ο άλλος μένει ξεκρέμαστος τελευταία στιγμή και υποχρεούται να δώσει και λύση στο θέμα μόνος του.

      Ο δικαιολόγος όμως βρίσκεται στον κόσμο του.  Στη δική του πραγματικότητα.  Έχει πείσει τον εαυτό του πως οι περιστάσεις τον αναγκάζουν να μην αποδίδει τα αναμενόμενα.  Μάλιστα θα πει ακόμα και "Δεν το λέω για να δικαιολογηθώ.  Αυτή είναι η πραγματικότητα."  Πιστεύει πως όλος ο κόσμος περιφέρεται γύρω από τον ίδιο.  Δεν μπαίνει στη διαδικασία να σκεφτεί πως και άλλοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις ίδιες ή και πολύ χειρότερες δυσκολίες από αυτόν και παρόλα αυτά πάντα καταφέρνουν να φανούν αντάξιοι των απαιτήσεων.  Πάντα πιστεύει πως η κατάσταση που αντιμετωπίζει είναι η μοναδική και η δυσκολότερη.  Είναι πέρα από τα ανθρώπινα όρια και επομένως δικαίως δεν τα καταφέρνει αφού τα πάντα στρέφονται εναντίον του.  

      Πάντα υπάρχουν γύρω μας δυσκολότερες περιπτώσεις από τη δική μας.  Ένας μονόχειρας πρωταθλητής του γκολφ κάποτε είπε σε μια συνέντευξη "Το ένα χέρι και η θετική νοοτροπία θα νικάν τα δύο χέρια και την αρνητική νοοτροπία κάθε φορά."  Υπάρχουν άνθρωποι που έμειναν ανάπηροι και βγήκαν δυνατότεροι από τη δοκιμασία και κέρδισαν σε ολυμπιακούς αγώνες.  Υπάρχουν άλλοι που είναι αρτημελείς και πάντα τους φταίει η κατάσταση και δεν πετυχαίνουν ποτέ τίποτα στη ζωή τους.  Ορισμένοι καταφεύγουν και στο αλκοόλ ή τα ναρκωτικά και παραιτούνται από τη ζωή εντελώς.  Η χειρότερη μορφή παραίτησης και αποτυχίας είναι η αυτοκτονία.  Άλλοι απλά περιμένουν να δημιουργηθεί από μόνη της μια ιδανική συγκυρία μέσα στην οποία θα διαπρέψουν... "Στις δύσκολες στιγμές άλλοι σπάνε και άλλοι σπάνε...ρεκόρ!"  Στην πραγματικότητα η χειρότερη αναπηρία είναι αυτή του μυαλού.  Όχι η σωματική.

      Όλη η ουσία είναι να μπούμε σε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης.  Αντί να ψάχνουμε δικαιολογίες να μην κάνουμε κάτι, να βρούμε ένα λόγο, ένα ισχυρό "γιατί" για να περάσουμε στη δράση.  Η δράση θεραπεύει τα πάντα.  Θεραπεύει το φόβο και την ανασφάλεια, ανεβάζει την αυτοεκτίμηση και έτσι δεν έχουμε πια την ανάγκη για να δικαιολογηθούμε.  Χρειάζεται να βρούμε μέσα μας έναν διακαή πόθο να κάνουμε κάτι με τη ζωή μας.  Κάτι που να μας φέρνει δάκρυα στα μάτια.  Που θα μας κάνει να ξαγρυπνάμε σχεδιάζοντας το πλάνο δράσης μας.  Κάτι που αν δεν πετύχουμε, δεν θα νιώσουμε ποτέ ολοκληρωμένοι σαν άνθρωποι και θα μας βασανίζει για πάντα.

      Χρειάζεται να αλλάξουμε λίγο τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα.  Μπορούμε ακόμα και την ίδια τη δικαιολογία για να μην περάσουμε σε δράση, να την μετατρέψουμε σε λόγο για να δράσουμε.  πχ."Έχω 3 παιδιά, άρα δεν μπορώ να..."  "Επειδή έχω 3 παιδιά, πρέπει να κάνω κάτι για να εξασφαλίσω το μέλλον τους.  Άρα δεν έχω μόνο ένα λόγω να το κάνω αλλά 3!!!"   ή  "Αν είχα χρόνο θα μπορούσα να ασχοληθώ με κάτι ακόμα"  "Επειδή δεν έχω χρόνο και δεν θέλω να μην έχω ποτέ χρόνο πρέπει να κάνω κάτι να πολλαπλασιάσω το χρόνο μου."  ή "Δεν έχω χρήματα..."  "Επειδή δεν θέλω να ξαναβρεθώ ποτέ σε αυτή τη θέση να μην έχω χρήματα, πρέπει να αναζητήσω ένα τρόπο να διαφοροποιήσω τα εισοδήματά μου έτσι ώστε να έχω πολλαπλές πηγές εισοδήματος."

      Ο δρόμος προς την επιτυχία περνάει έξω από το ναρκοπέδιο με τις δικαιολογίες.  Είναι στενός, ανηφορικός, μακρύς και με εμπόδια.  Κανένα εμπόδιο όμως δεν είναι θανατηφόρο.  Αν επιμείνεις, σηκωθείς και συνεχίσεις θα νικήσεις.  Χρειάζεται μόνο να μαθαίνεις και να γίνεσαι καλύτερος στην πορεία.  Αλλά αν δεν τα παρατήσεις, κόβοντας δρόμο μέσα από την πλατιά πεδιάδα με τις νάρκες (δικαιολογίες) θα επιτύχεις. 

      Την επόμενη λοιπόν φορά που θα μπείτε στον πειρασμό να πείτε μια δικαιολογία, σκεφτείτε:  "Που θα με οφελήσει;  Είναι πραγματική;  Πως μπορώ να τη μετατρέψω σε δημιουργική σκέψη;  Μπορεί η ίδια αυτή δικαιολογία να γίνει λόγος για δράση;"  Και απαντήστε ειλικρινά στον εαυτό σας στις ερωτήσεις αυτές.  Ακόμα και αν προκληθείτε αποφύγετε να δικαιολογηθείτε.  Απαγορεύστε στον εαυτό σας να απαντάει σε ερωτήσεις που σας απευθύνουν και ξεκινούν από "Γιατί δεν..."  Δεν υπάρχει δικαιολογία.  Αν κάτι έπρεπε να είχε γίνει και δεν έγινε είστε αδικαιολόγητος.  Αποδεχτείτε το, συγχωρέστε τον εαυτό σας και υποσχεθείτε να είστε αποδοτικότερος την επόμενη φορά.  Και φανείτε συνεπής.  Σχεδιάστε ένα πλάνο δράσης και ακολουθήστε το.  Δώστε αξία στον εαυτό σας.  Γίνετε γνωστός σαν το άτομο που κάποιος μπορεί να του εμπιστευτεί μια αποστολή και θα την φέρει εις πέρας.  Έτσι θα αποκτήσετε εμπιστοσύνη και αυτοεκτίμηση. 

      "Μια συνήθεια, μπορεί να αντικατασταθεί μόνο από μια άλλη συνήθεια."  

      Αντικαταστήστε τη δικαιολογία με τη δράση, και η αποτυχία θα αντικατασταθεί με την επιτυχία.  Γιατί και η επιτυχία είναι μια συνήθεια.

        

Για πολύ λίγους. Παρακαλώ μην διαβάσετε αν δεν είστε έτοιμοι!

Θα σας παραθέσω ατόφια μια ομιλία ενός πολύ σημαντικού ανθρώπου που έλαβε χώρα πριν από 16 περίπου χρόνια.  Αυτή η ομιλία άλλαξε για πάντα τον τρόπο σκέψης μου.  Με συγκλόνησε συθέμελα.  Ήταν σαν να μου έδωσε κάποιος ένα δυνατό χαστούκι για να ξυπνήσω από το λήθαργό μου.  Και είναι ο ίδιος λήθαργος στον οποίο βλέπω να είναι βυθισμένος ο περισσότερος κόσμος γύρω μου.  Ήθελα όμως πολύ να μου συμβεί.  Ήξερα ποιον άνθρωπο ακούω και βρέθηκα εκεί με σκοπό να αλλάξω τα πράγματα στη ζωή μου.  Πήγα με ορθάνοιχτο μυαλό.  Η εμβέλεια του ανθρώπου δεν άφηνε φυσικά περιθώρια.  Ήταν ο λόγος για τον οποίο αποφάσισα ότι αυτό που θα κάνω στη ζωή μου είναι αυτό που κάνω σήμερα.  Παρέκλινα για μερικά χρόνια από την πορεία μου αλλά επέστρεψα πριν τρία χρόνια, λόγω της ομιλίας αυτής η οποία καρφώθηκε μέσα στη συνείδησή μου και δεν με άφησε ποτέ να εφησυχάσω.  Επειδή είναι προοδευτική και προφητική, σε όλο το μεσοδιάστημα έβλεπα τη διαμόρφωση των παγκόσμιων εξελίξεων και έπαιζα ξανά και ξανά στη μνήμη μου αποσπάσματα της ομιλίας αυτής. 
Ποιος είναι ο Doug Wead;  Ιστορικός και πολιτικός αναλυτής, μελετητής όλων των Αμερικανικών κυβερνήσεων, φιλάνθρωπος, συγγραφέας 27 βιβλίων που έχουν πουλήσει πάνω από 7 εκ. αντίτυπα σε 30 γλώσσες.  Βιβλία για την ηγεσία, την πολιτική, την ιστορία, τις επιχειρήσεις, το δικτυακό μάρκετινγκ.  Ανήκει στους κοφυφαίους σε πωλήσεις συγγραφείς του New York Times.  Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος των προέδρων Ronald Reagan και George Bush Senior.  Ομιλητής παρότρυνσης μοναδικός, απευθύνεται πάντα σε κοινό με υψηλό δείκτη ευφυϊας και οξυμένης αντίληψης.  Έχει μιλήσει σε εκατοντάδες στάδια μπροστά σε εκατομμύρια ανθρώπους και κυκλοφορούν εκατομμύρια κασέτες και CD με ομιλίες του σε όλο τον κόσμο.
Θεωρώ τιμή μου που έχω γνωρίσει έναν από τους πιο σημαντικούς εν ζωή ανθρώπους και έχω παραστεί σε δύο δημόσιες ομιλίες του.  Η παρακάτω ομιλία έγινε με ακροατήριο πάνω από 5χιλ ανεξάρτητων συνεργατών εταιρείας δικτυακού μάρκετινγκ, στην οποία ήταν και ο ίδιος πολύ επιτυχημένος επιχειρηματίας σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο με χιλιάδες συνεργάτες στην οργάνωσή του.
Προσοχή!!!  Αν δεν είστε έτοιμοι να αλλάξετε τον τρόπο σκέψης σας για πάντα μην διαβάσετε παρακάτω.  Αν δεν είστε έτοιμοι να ρουφήξετε κάθε λέξη σταματήστε εδώ.  Αν η αλήθεια σας ενοχλεί δεν είναι για σας.  Αν έχετε ανοιχτό το μυαλό σας καλή ανάγνωση και περισυλλογή!

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΑΣ
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!  Είμαι πολύ λυπημένος.  Πρέπει να φύγω σε 2 ώρες.  Αύριο δεν θα φάω από το υπέροχο φαγητό σας.  Καταπληκτικό ελληνικό φαγητό!  Αλλά εσείς είστε προνομιούχοι.  Θα μείνετε.  Σκεφτείτε με όταν θα τρώτε το μεσημεριανό σας σήμερα.
Λοιπόν σας έλεγα νωρίτερα, ναι έγινα διαμάντι (επίπεδο επιτυχίας διεθνώς αναγνωρισμένο).  Το πρόβλημά μου ήταν το εξής.  Ήταν ένα φιλοσοφικό πρόβλημα.  Το ήξερα πως θα μπορούσα να γίνω διαμάντι.  Θα μπορούσα να κοιμάμαι λιγότερο, θα μπορούσα να δουλέψω σκληρά.  Η ερώτησή μου ήταν η εξής.  Γιατί θα έπρεπε να το κάνω;  Είναι σωστό;  Πώς μπορώ να έχω προσωπικά όνειρα και φιλοδοξίες τη στιγμή που ο μισός κόσμος πεθαίνει από την πείνα;
Όταν ήμουν στο κολέγιο ο καθηγητής δίδασκε το εξής:  "Η ζωή είναι ένα μεγάλο κομμάτι πίτας.  Και αν πάρεις ένα μεγάλο κομμάτι για τον εαυτό σου, στερείς από όλους τους υπόλοιπους.  Η δική σου επιτυχία έρχεται κοστίζοντας την επιτυχία άλλων.  Αν εσύ είσαι επιτυχημένος, εγώ δεν μπορώ να είμαι επιτυχημένος."  Όταν αποφοίτησα και βγήκα έξω στον κόσμο διαπίστωσα πόσο αφελές ήταν το επιχείρημά του.  Συνάντησα καλλιτέχνες που ήταν επιτυχημένοι.  Δεν πάτησαν πάνω σε άλλους για να φτάσουν στην κορυφή.  Δεν έπαιρναν μόνο.  Πρόσφεραν στον κόσμο.  Έδωσαν στον κόσμο χρώμα και υφή που δεν θα έβλεπε αν δεν υπήρχαν.  Συνάντησα μουσικούς που ήταν επιτυχημένοι.  Η επιτυχία τους δεν προκάλεσε την αποτυχία κάποιου άλλου.  Έδωσαν στον κόσμο ήχους και μελωδίες που δεν θα άκουγε ποτέ αν δεν υπήρχαν.  Συνάντησα επιχειρηματίες που ήταν επιτυχημένοι.  Που δεν σκαρφάλωσαν πάνω σε άλλους να φτάσουν στην κορυφή.  Έμαθα πως όταν αγοράζω μια τηλεόραση, δεν την στερώ από κάποιον άλλον.  Είμαι μέρος ενός συστήματος.  Όταν αγοράζω μια τηλεόραση και αγοράσεις κι εσύ μια τηλεόραση και αρκετοί από μας αγοράσουν μια τηλεόραση, η τιμή πέφτει και ξαφνικά ακόμα και οι φτωχότεροι άνθρωποι βλέπουν τηλεόραση.  Και οι φτωχοί άνθρωποι έχουν ποδήλατα.  Και οι φτωχοί έχουν μηχανές και αυτοκίνητα.  Έμαθα πως η ζωή δεν είναι ένα μεγάλο κομμάτι πίτας.  Η ζωή είναι μια κουζίνα και μπορείς να φτιάξεις τη δική σου πίτα.  Και άλλη μια πίτα.  Και άλλη μια πίτα.  Ναι υπάρχουν περιορισμένες φυσικές πηγές.  Και είχε ένα δίκιο στο επιχείρημά του.  Αλλά δεν λάμβανε υπόψιν του την ανθρώπινη δημιουργικότητα.
Είμασταν τόσο ιδεαλιστές...Ξέρετε τι συνηθίζαμε να κάνουμε στη σχολή;  Πηγαίναμε στην καφετέρεια στο μεσημεριανό, στεκόμασταν στην ουρά, παίρναμε ένα δίσκο, βάζαμε πάνω ένα άδειο πιάτο και καθόλου φαγητό.  Και καθόμασταν έτσι στις θέσεις μας μπροστά από ένα άδειο πιάτο.  Διαδηλώναμε.  Κοιτάξτε μας!  Δεν τρώμε!  Αν κάθε άνθρωπος μπορούσε να παραλείψει ένα γεύμα την ημέρα, θα χόρταιναν όλοι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.  Κοιτάξτε το άδειο πιάτο μας!  Πώς μπορείτε να τρώτε τη στιγμή που ο μισός κόσμος πεθαίνει από την πείνα;  Φυσικά μας ήταν εύκολο να το κάνουμε αυτό...ήταν σχολικό φαγητό.  Δεν ήταν και τόσο καλό...Ούτε ζούσα στην Ελλάδα με το δικό σας καταπληκτικό φαγητό.  Και όταν αποφοίτησα και βγήκα έξω στον κόσμο, έμαθα πως οι πεινασμένοι δεν χορταίνουν από τα άδεια πιάτα!  Τα άδεια πιάτα κάνουν μια εντυπωσιακή διαδήλωση, ένα εντυπωσιακό θεατρικό σκηνικό, αλλά οι πεινασμένοι δεν μπορούν να φάνε από ένα άδειο πιάτο.  Δεν μπορούν να φάνε σλόγκαν και να χορτάσουν.  Αν θέλεις να χορτάσεις τους πεινασμένους, χρειάζεται να σηκώσεις τον κώλο σου από τον καναπέ και να βγεις έξω να δουλέψεις.  Κάποιος πρέπει να φυτέψει.  Κάποιος πρέπει να οργώσει.  Κάποιος πρέπει να σκάψει αυλάκια και να ποτίσει τους αγρούς.  Κάποιες φορές πρέπει να χτίσεις και φράγματα για να μην φτάσει το νερό στα φυτά.  Μερικοί άνθρωποι έχουν μεγάλες χρονοβόρες διαφωνίες και διενέξεις για  τα παράσιτα και τα φυτοφάρμακα, αλλά στο μεταξύ πρέπει να τα χρησιμοποιήσεις για να μην γεμίσουν τα φυτά με σκουλήκια.  Χρειάζεται ιδρώτας και δουλειά για να ταϊσεις τους πεινασμένους.  Κάποιος πρέπει να ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ!  Σήμερα ο οργανισμός μας ταϊζει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.  Χρειάζεται δουλειά!  Χρειάζεται χρήμα! 
Υπάρχει μια εβραϊκή παροιμία που λέει:  "Αφού δεν υπάρχουν βόδια στον στάβλο, ο στάβλος παραμένει καθαρός".  Αν δεν κάνεις τίποτα με τη ζωή σου, μπορείς να είσαι ένας εξαιρετικός κριτής της ζωής των άλλων.  Αν δεν γράφεις βιβλία, μπορείς να κριτικάρεις αυτούς που γράφουν βιβλία.  Μπορείς να κριτικάρεις τους ανθρώπους που βρίσκονται στην κυβέρνηση, αν δεν είσαι εσύ ο ίδιος στην κυβέρνηση.  Αν έχεις έναν άδειο στάβλο, είναι πολύ καθαρός.  Δεν κάνεις τίποτα με τη δική σου ζωή.  Δείχνεις πολύ ωραίος.  Αλλά αν κάνεις κάτι με τη ζωή σου, αν δουλεύεις, αν είσαι παραγωγικός, αν είσαι εκεί έξω και ΖΕΙΣ, τότε ο αχυρώνας σου θα είναι άνω κάτω.  Αν υπάρχουν πολλά ζώα στη φάρμα σου, ο στάβλος σου θα είναι ανάκατος.
Ξέρετε υπάρχουν άνθρωποι που δεν παντρεύονται γιατί λένε "μπορεί ο γάμος μου να καταλήξει σε διαζύγιο".  Δεν ερωτεύονται γιατί "μπορεί να πληγωθεί η καρδιά μου".  Δεν αγοράζουν γιατί ίσως πέσει η τιμή.  Δεν πουλάνε γιατί ίσως η τιμή ανέβει.  Και έτσι κάθονται άπραγοι.  Δεν ζουν στα αλήθεια.  Και ο στάβλος τους είναι πεντακάθαρος.  Άδειος.  Αν ζεις, θα πληγωθείς.  Θα κάνεις λάθη.  Και θα μπορέσεις να πετύχεις και πολλά σημαντικά πράγματα.  Αυτό είναι μέρος του τιμήματος της επιτυχίας.  Η Αποτυχία!  Αυτό είναι ένα από τα βήματα προς την επιτυχία.  Αποτυχία!
Ξέρετε...η Ελλάδα είναι ένα θαυμάσιο μέρος.  Εδώ ξεκίνησαν όλα!  Δώσατε στον κόσμο τόσα πολλά!  Δώσατε ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σε τόσους ανθρώπους.  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ σε τόσους ανθρώπους.  ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ σε τόσους ανθρώπους.  Εμείς γιορτάζουμε την ελεύθερη οικονομία με την επιχείρησή μας.  Η ελεύθερη οικονομία είναι κάτι πολύ σπάνιο.  Πρέπει να έχεις δύο πράγματα για να έχεις ελεύθερη οικονομία.  Πρέπει να έχεις ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ.
Σε μερικές χώρες σήμερα, υπάρχει οικονομική ευκαιρία.  Μόλις έχει αρχίσει!  Αλλά χωρίς πολιτική ελευθερία.  Σε μερικές χώρες σήμερα, υπάρχει πολιτική ελευθερία.  Μετά από πάρα πολλά χρόνια, υπάρχει επιτέλους πολιτική ελευθερία.  Αλλά χωρίς οικονομική ευκαιρία.  Στην Ελλάδα...έχετε και τα δύο!!!  Μόνο αυτό γνωρίζετε.  Αυτό είναι κυρίως ό,τι γνώρισαν και οι γονείς σας.  Αλλά είναι πολύ σπάνιο πράγμα!  Η ελεύθερη οικονομία είναι σαν ένα κεράκι σε ένα άδειο σκοτεινό δωμάτιο.  Στο πλαίσιο όλης της ιστορίας, ακόμα και στο πλαίσιο του σημερινού κόσμου σε αυτήν την αναγέννηση της ελευθερίας, είναι σαν ένα κεράκι σε σκοτεινό δωμάτιο.
Η Κίνα είναι το μεγαλύτερο έθνος στη γη.  Όταν κοιτάζει ο Θεός από τον ουρανό βλέπει κυρίως κινέζους.  Ένας στους τέσσερις ανθρώπους στη γη είναι κινέζος.  Οι κινέζοι έχουν την μακροβιότερη συνεχή ιστορία ως έθνος από κάθε άλλο στη γη.  Οι Αιγύπτιοι του σήμερα δεν είναι η ίδια φυλή Αιγυπτίων που έχτισαν τις πυραμίδες.  Αλλά οι σημερινοί κινέζοι είναι οι ίδιοι κινέζοι που ζούσαν στη γη χιλιάδες χρόνια πριν.  Τώρα εδώ μιλάμε για το μεγαλύτερο έθνος στον κόσμο!  Με την αρχαιότερη ιστορία...ακούστε με καλά!  Και ούτε για μια μέρα, σε ολόκληρη την ιστορία του δεν έχει ζήσει την ελευθερία που έχετε εσείς σήμερα στην Ελλάδα!!!  Πάρτε μια ανάσα.  Πολιτική ελευθερία, οικονομική ευκαιρία.  Ο κινέζικος λαός έχει περάσει από τη μια δεσποτική δυναστεία στην άλλη σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας του.  Εκατοντάδες.  Χιλίαδες χρόνια!  Και τελικά το εκκρεμές σταμάτησε σε μια τρομερή επανάσταση.  Και δεν έχει ακόμα δοκιμάσει μέχρι σήμερα αυτό που εσείς έχετε.  Το μεγαλύτερο έθνος στον κόσμο!
Το δεύτερο μεγαλύτερο έθνος στον κόσμο είναι η Ινδία.  Μέχρι το έτος 2005 ο πληθυσμός της Ινδίας φτάσει τον πληθυσμό της Κίνας λόγω της ανάπτυξής του.  Είναι δύσκολο να θεωρήσεις την Ινδία σαν ένα έθνος, καθώς έχουν τόσες διαφορετικές γλώσσες και είναι τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι.  Και η Ινδία έχει περιέλθει μέσα από τις δικές της δυναστείες.  Και μετά η υπέροχη περίοδος των μαχαραγιάδων.  Και υπάρχουν μερικές πολύ ωραίες ιστορίες.  Μερικοί μαχαραγιάδες ήταν κακοί και δεσποτικοί.  Άλλοι ήταν καλοί και γενναιόδωροι.  Και ύστερα οι Βρετανοί κυβέρνησαν την Ινδία για 100 χρόνια.  Έχτισαν την πρωτεύουσά τους πάνω σε ένα έλος.  Την Καλκούτα.  Οι αρουραίοι ξεπερνούν τον πληθυσμό των ανθρώπων 8 προς 1 στην Καλκούτα.  Είναι απίστευτο μέρος!  Έγραψα και ένα βιβλίο για την Καλκούτα.  Η Ινδία λοιπόν γιορτάζει την 40ή επέτειο της πολιτικής της ελευθερίας.  Σε χιλιάδες χρόνια ιστορίας, η Ινδία γιορτάζει μόλις την 40ή της χρονιά!  Και πάντα υπήρξε μια σταθερά, για τον λαό της Ινδίας.  Είτε ήταν οι αρχαίες δυναστίες, είτε οι μαχαραγιάδες, είτε οι βρετανοί, είτε ακόμα η καινούργια τους δημοκρατία.  Μια σταθερά.  Δεν υπήρξε ΠΟΤΕ οικονομική ευκαιρία!  Το 99% των ανθρώπων πάντα ζούσε στην φτώχεια.  Μόλις μιλήσαμε για τον μισό παγκόσμιο πληθυσμό!!!
Το τρίτο μεγαλύτερο έθνος μέχρι πρόσφατα ήταν η Σοβιετική Ένωση.  Είχαμε φίλους από τη Σοβιετική Ένωση καλεσμένους στην Αμερική.  Πήγαν σε μερικά από τα εμπορικά κέντρα και έβλεπαν τον κόσμο που αγόραζε διάφορα.  Την άλλη μέρα την ώρα του πρωινού ήταν πολύ σιωπηλοί.  Ένας τους είπε "Μείναμε ξύπνιοι συζητώντας.  Έχουμε μείνει έκπληκτοι από όσα έχουμε δει ως τώρα.  Και φτάσαμε στο εξής συμπέρασμα.  Είναι πολύ αργά πια για μας.  Είναι πολύ αργά πια και για τα παιδιά μας.  Αλλά αν δουλέψουμε πολύ σκληρά και τα παιδιά μας δουλέψουν πολύ σκληρά, ίσως υπάρξει οικονομική ευκαιρία για τα εγγόνια μας."  Αυτό ήταν το τρίτο μεγαλύτερο έθνος στον κόσμο μέχρι πρόσφατα.
Το τέταρτο μεγαλύτερο έθνος σήμερα στη γη είναι η Ινδονησία.  Η Ινδονησία πρόκειται να γιορτάσει την 50ή επέτειο της πολιτικής της ελευθερίας.  Μια θαυμάσια ιστορία.  Πολύχρωμοι άνθρωποι σε όλη την ιστορία της.  Αλλά χωρίς ελευθερία.  Η ελευθερία είναι κάτι καινούργιο στην Ινδονησία.
Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για την Αμερική.  Και για τους σκλάβους και για τους Ινδιάνους.  Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την αρχαία Ελλάδα.  Την αγνή δημοκρατία της Ελλάδας!  Ήταν ωραία αν δεν ήσουν σκλάβος.  Ο μισός πληθυσμός της αρχαίας Ελλάδας ήταν σκλάβοι.  Και ο άλλος μισός γυναίκες.  Που δεν είχαν δικαίωμα ψήφου.  Που δεν μπορούσαν να έχουν ιδιοκτησία.  Που ο λόγος τους δεν ήταν αποδεκτός στο δικαστήριο.  Ήταν μια μεγάλη δημοκρατία.  Και σας είμαστε πολύ ευγνώμονες γι'αυτό.  Γιατί ήταν μια αρχή.  Αλλά δεν ήταν σαν σήμερα.  Δεν είναι σαν αυτό που έχετε σήμερα.
Θα σας πω κάτι.  Αυτό δεν είναι φυσιολογικό.  Είναι ό,τι έχετε γνωρίσει.  Ίσως έχετε υπάρξει ελεύθεροι σε όλη σας τη ζωή.  Αλλά αυτό δεν είναι φυσιολογικό.  Εκείνο είναι φυσιολογικό.  Η Κίνα είναι φυσιολογική.  Η Ινδία στην μεγαλύτερη ιστορία της είναι φυσιολογική.  Ακόμα και η αρχαία δημακρατία της Ελλάδας.  Μόνο το ένα τέταρτο του πληθυσμού ήταν πραγματικά ελεύθεροι.  Μπορούμε να μιλήσουμε για την Ιαπωνία.  Πριν λίγα χρόνια ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας ζήτησε συγνώμη από τις γυναίκες της χώρας του.  Για εκατοντάδες χρόνια κάποιες γυναίκες που γεννιόταν στην Ιαπωνία γινόταν πόρνες από τη στιγμή της γέννησής τους απλά και μόνο λόγω της οικογένειάς τους.  Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε μια προς μια όλες τις χώρες της λατινικής Αμερικής και τις δικτατορίες της Αφρικής.  Η ελεύθερη οικονομία είναι σπάνια.  Είναι ένα μικρό κεράκι σε ένα τεράστιο σκοτεινό δωμάτιο.  Και αν έχουμε μάθει κάτι από την ιστορία, αν έχουμε μάθει κάτι για την ανθρώπινη φύση, ξέρουμε αυτό:  Αυτό το κεράκι θα σβήσει!!!  Δεν θα κρατήσει για πάντα!  Ελπίζω να κρατήσει.  Ελπίζω να ζήσετε ελεύθεροι σε όλη σας τη ζωή.  Ελπίζω και τα παιδιά σας να είναι ελεύθερα.  Ελπίζω και τα εγγόνια μου να είναι ελεύθερα.  Αλλά δεν θα κρατήσει για πάντα!  Και η τυρανία του μέλλοντος θα είναι ένα τρομερό πράγμα.  Λόγω του τεχνολογικού θαύματος.  Θα υπάρχει η δυνατότητα πραγματικά να είμαστε υπό τον έλεγχο της εξουσίας.
Ξέρετε έχει πλάκα να πας πίσω και να βρίσκεις τα ίχνη των προγόνων σου.  Το έχετε κάνει ποτέ;  Να βρεις κάποιον μεγάλο και τρανό πίσω στην καταγωγή σου.  Μερικές φορές πρέπει να ανιχνεύσεις την πλευρά της μητέρας σου.  Και μετά του πατέρα σου.  Αλλά κάποια στιγμή θα βρεις κάποιον σπουδαίο άνθρωπο.  Κάποια μέρα, οι απόγονοί σου θα αναζητήσουν εσένα!...Για κάποιον που έζησε στην Ελλάδα στη δεκαετία του 90.  Σε αυτήν την περίοδο της ελευθερίας, σε μια χώρα όπου υπήρχε ελευθερία να ταξιδεύεις, ελευθερία στην ιδιοκτησία, ελευθερία λόγου, ελευθερία να δημοσιεύσεις, ελευθερία να ξεκινήσεις τη δική σου επιχείρηση.  Και τι θα βρουν;  Τι είναι ελευθερία;  Τι θα βρουν;  ΕΣΥ που έχεις τη δύναμη να μιλάς ελεύθερα, τι θα βρουν ότι είπες;  ΕΣΥ που έχεις την ελευθερία της ιδιοκτησίας, τι ιδιοκτησία θα βρουν ότι κατείχες;  Τι εξέδωσες;
Όταν ήμουν στην Πολωνία, οι διανομείς μας εκεί μας περιέγραφαν πως έπρεπε να έχουν χαρτιά αναγνώρισης ταυτότητας κάτω από το κομμουνιστική τρομοκρατία.  Είχαμε ένα συνέδριο σαν αυτό εδώ στο Gdansk κοντά στη βόρεια θάλασσα.  Και ο μεταφραστής όπως καλή ώρα εδώ ο Πάνος, μιλούσε στο ακροατήριο και ρωτούσε "Πόσοι από σας εδώ έχετε δει τη βόρεια θάλασσα;"  Και το μισό ακροατήριο σήκωσε το χέρι!  Σκέφτηκα "Μάλλον δεν το κατάλαβα καλά" και τον ρώτησα.  "Τι εννοούν;  Οι μισοί άνθρωποι είπαν πως δεν έχουν δει τη βόρεια θάλασσα;  Εκεί πέρα είναι!  Αφού την είδα κι εγώ!  Γιατί δεν περπατάνε ως εκεί να τη δουν;"  "Θα πάνε.  Θα πάνε!"  Μου απάντησε.  Και μου εξήγησε πως έπρεπε να πάρουν βίζα στα χαρτιά τους για να πάνε στο επόμενο χωριό!  Και θα τους ρωτούσαν εκεί "Γιατί θέλεις να πας στο επόμενο χωριό;  Τι θέλεις να κάνεις εκεί;"  Οι άνθρωποι ήταν καχύποπτοι και ζήλευαν.  Απλά δεν πήγαινες.  Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν στο συνέδριό μας.  Μερικοί από αυτούς ζούσαν 20 μίλια από τη βόρεια θάλασσα.  Εκείνο το απόγευμα πήγα στο δωμάτιό μου στο ξενοδοχείο.  Κοίταξα έξω από το παράθυρο και είδα ζευγαράκια να περπατάνε κρατώντας τα χέρια στην αμουδιά κοιτώντας το νερό.
Είστε ελεύθεροι να ταξιδεύετε.  Και τι έγινε αν δεν ταξιδεύετε;  Την ελευθερία να ξεκινήσετε τη δική σας επιχείρηση.  Και τι έγινε αν δεν ξεκινάτε τη δική σας επιχείρηση;  ΕΣΥ που έχεις τη δύναμη να χτίσεις,  που έχεις τη δύναμη να κάνεις τα όνειρα των ανθρώπων πραγματικότητα, τι θα βρουν οι απόγονοί σου ότι έκανες όταν σε αναζητήσουν;  Έβλεπες τηλεόραση!  Πήγαινες στα κλαμπ!...Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς όταν είναι ελεύθερος.
Αυτό είναι σπάνιο!  Μιλάμε για μια ευκαιρία σε αυτήν την επιχείρηση.  Υπάρχει επίσης και ευθύνη σε αυτήν την επιχείρηση.
Όταν ήμουν στη σχολή ο καθηγητής έλεγε συνέχεια "Δεν θα μπορείς να το κάνεις αυτό στον πραγματικό κόσμο".  Καμμιά φορά και ο προπονητής έλεγε "Wead, δεν θα τη βγάλεις καθαρή στον πραγματικό κόσμο με κάτι τέτοιο όταν αποφοιτήσεις"  Αυτός είναι ο πραγματικός κόσμος!  Αυτός είναι!  Δεν είστε πια στο σχολείο!  Είστε έξω!  Αυτός είναι!  Τι περιμένετε;  Το ξέρετε πως μπορείτε να είστε ενθουσιώδεις.  Όταν πρέπει να είστε ενθουσιώδεις μπορείτε να γίνετε!  Γιατί το φυλάτε;  Γιατί να βάλετε τον ενθουσιασμό σας σε ένα μπουκάλι και να το σφραγίσετε με ένα φελό και να το χώσετε σε ένα κελάρι στο υπόγειο;  Ξέρετε πως μπορείτε να δουλέψετε.  Τι περιμένετε;  Αυτό είναι!  Δεν έχει άλλο!  Αυτή είναι η ζωή σας!  Αυτός είναι ο αληθινός κόσμος!!!  Ξέρετε πως μπορείτε να γοητεύετε.  Όταν πρέπει να γοητεύσετε μπορείτε να είστε γοητευτικοί.  Λοιπόν, για ποιο λόγο φυλάτε τη γοητεία σας;  Σχεδιάζετε να γοητεύσετε αφού πεθάνετε;  Βγάλτε έξω όλα αυτά τα μπουκάλια!  Τη γοητεία!  Τον ενθουσιασμό!  Την φαντασία!  Σπάστε τα!  Αυτό είναι!  Κάντε κάτι!!!  Εδώ έχετε ελευθερία!!!  Χρησιμοποιήστε την!!! 
Όταν ήμουν στην Ουγγαρία, μιλούσα για την Ούγγρικη επανάσταση του 1956.  Ήμουν 10 χρονών.  Για να σας βγάλω από τον κόπο, είμαι 51 εντάξει;  Δώστε τώρα προσοχή.  Στο αμερικανικό ραδιόφωνο και στην τηλεόραση ακούγαμε συνέχεια για την επανάσταση.  Και ο εκφωνητής έλεγε "Μα γιατί το κάνουν αυτό;  Είναι κακή στιγμή.  Τι πιστεύουν;  Δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε.  Ο Mc Milan δεν θα μπει σε πόλεμο για να σώσει την Ουγγαρία.  Ούτε ο Eisenhower.  Είναι μια μικρή χώρα 10 εκ. κατοίκων.  Νομίζουν πως θα κάνουμε πυρηνικό πόλεμο για να τους σώσουμε;  Γιατί το κάνουν αυτό;  Οι Σοβιετικοί θα στείλουν τα τανκς, θα συντρίψουν τους επαναστάτες και πολύς κόσμος θα πεθάνει.  Γιατί το κάνουν αυτό;"  Οι γονείς μου δεν μπορούσαν να το παρακολουθήσουν.  Έκλειναν την τηλεόραση.  Δεν ήθελαν να το δουν.  Εγώ ήμουν ένα μικρό 10χρονο αγόρι.  Είχα εκστασιαστεί.  Την ξανάναβα.  "Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι:"  Και τότε ήρθαν τα Σοβιετικά τανκς.  Και έγινε το θαύμα! Νικήθηκαν!  Δεν κράτησε πολύ.  Αποσύρθηκαν από την πόλη.  Μαθητές, εργάτες με βόμβες μολότοφ νίκησαν τα τανκς!  Και για 7 μέρες επικράτησε τρέλα στην Ουγγαρία!  Χόρευαν στους δρόμους, τα εστιατόρια άνοιξαν και προσέφεραν δωρεάν φαγητό, κάποιοι έφυγαν, κάποιοι γύρισαν, τραγουδούσαν...όλη νύχτα στους δρόμους δεν πήγαιναν σπίτια τους.  Κρατούσαν κεριά και γυρνούσαν στους δρόμους δίπλα στο Δούναβη.  Και άκουγα τους εκφωνητές να φωνάζουν "Αυτό είναι τρομερό!  Τώρα πραγματικά θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα!  Ντρόπιασαν τους Σοβιετικούς!  Γιατί το έκαναν αυτό;  Τι στο καλό σκέφτονται;"  Και γύρισαν τα τανκς και έπνιξαν την επανάσταση.  Ήμουν στο σχολείο.  Και το έλεγαν στα μεγάφωνα για να ακούσουμε.  Ένας ραδιοφωνικός σταθμός στη Βουδαπέστη έκανε έκκληση στον κόσμο.  Το θυμάμαι που το άκουγα.  Και όταν μεγάλωσα το έψαξα σε μια βιβλιοθήκη και το βρήκα.  Και έλεγε το εξής:  "Άνθρωποι του κόσμου ακούστε τους συναγερμούς από την Ουγγαρία!  Άνθρωποι της Ευρώπης που κάποτε σας υπερασπιστήκαμε εναντίον των ασιατικών βαρβαρικών επιθέσεων ακούστε την έκκλησή μας για βοήθεια!  SOS! Βοηθήστε μας! SOS! Βοηθήστε μας!!!"  Και ξανά και ξανά...Λοιπόν βρίσκομαι να κάνω αυτή την ομιλία στην Βουδαπέστη σε ένα συνέδριο της εταιρίας μας και ξαφνικά ο μεταφραστής μου ξεσπάει σε κλάματα!  Και σκέφτομαι "Για ένα λεπτό...υποτίθεται πως πρέπει να μεταφράζεις αυτά που λέω.  Εγώ θα σου πω πότε να κλάψεις...όχι ακόμα!...Κλαις όταν κλαίω εγώ!..."  Μετά, εκτός σκηνής μου ζήτησε συγνώμη εξηγώντας μου "Δεν το ξέρεις αλλά η μητέρα μου δούλευε σε αυτόν τον σταθμό.  Έχουμε την ίδια ηλικία.  Ήσουν ένας 10χρονος που άκουγε στην Αμερική, και ήμουν ένας 10χρονος που άκουγε στη Βουδαπέστη και αναρωτιώμουν αν θα γυρίσει η μητέρα μου σπίτι εκείνο το βράδυ!!!  Και δεν μπορούσα να μην σκεφτώ βλέποντάς σε στη σκηνή λέγοντας την ιστορία πως αυτά τα δύο 10χρονα αγόρια στέκονται στην ίδια σκηνή εδώ στη Βουδαπέστη...ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!!!  Χτίζοντας την επιχείρησή μας ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!!!"
Ξέρετε...λατρεύω τον εθνικό σας ύμνο!  "Και σαν πρώτα ανδρειωμένη...χαίρε ω χαίρε ΛΕΥΤΕΡΙΑ!"  Αλλά σας ρωτώ αυτό:  Τι διαφορά έχει;  Τι διαφορά έχει να ζεις σε μια ελεύθερη χώρα από το να ζεις σε μια ολοκληρωτική χώρα αν δεν ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ;  Είσαι ελεύθερος να ταξιδέψεις.  ΤΑΞΙΔΕΨΕ!  Είσαι ελεύθερος να μιλάς.  ΜΙΛΑ!  Είσαι ελεύθερος να έχεις ιδιοκτησία.  ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΗΝ!  ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ!  ΧΤΙΣΕ!  Έχεις τη δύναμη να πραγματοποιήσεις τα όνειρα των ανθρώπων.  ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ!!!  Τι είναι χειρότερο;  Να ζεις κάτω από μια ολοκληρωτική κυβέρνηση με το πρόσωπο στη λάσπη, μια μπότα στο λαιμό, ανίκανος να σηκωθείς και να κάνεις κάτι με τη ζωή σου, ή να ζεις στην Ελλάδα του σήμερα, με το πρόσωπο χωμένο στη λάσπη, χωρίς μπότα στο λαιμό, κανείς δεν σε κρατάει εκεί κάτω, αλλά να είσαι ΑΠΡΟΘΥΜΟΣ να σηκωθείς όρθιος και να κάνεις κάτι με τη ζωή σου;  Ποια είναι η διαφορά;  Τι είναι χειρότερο;  Ποια είναι η διαφορά;  ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ!  ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ!  ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ!!!
Μιλάμε για την επιχείρησή μας ως μια ευκαιρία.  Μια ευκαιρία.  Έχουμε οικονομική ευκαιρία, έχουμε πολιτική ελευθερία, δεν υπάρχουν όρια.
Στη διάρκεια της εμπειρίας μου στο Λευκό Οίκο είχα το προνόμιο να γνωρίσω τον Boris Yeltsin.  Κάποτε ήταν υπουργός γεωργίας.  Ίσως κάποιοι θυμάστε πως είχε καταφέρει να περάσει ένα νόμο που σου επέτρεπε να έχεις ένα μικρό δικό σου κήπο.  Τα περισσότερα χρήματα, το 90% των εργατών και η προσπάθεια πήγαιναν στις μεγάλες συγκεντρωτικές φάρμες.  Αλλά αυτός είναι ο δικός σου κήπος!  Αυτές είναι οι δικές σου πατάτες.  Το δικό σου καλαμπόκι.  Και ξέρετε τι έγινε.  Μέχρι να βγουν οι αναφορές, μέσα στα επόμενα 5 χρόνια αυτοί οι μικροί κήποι έδιναν το 90% του φαγητού στη χώρα!  Τι θα μπορούσαν να κάνουν αν είχαν όλη τη γη;
Δεν υπάρχει νόμος να σας σταματήσει εδώ.  Μπορείτε να κάνετε 100 τηλεφωνήματα.  Κανείς δεν θα σας σταματήσει.  Μπορείτε να ζείτε πάνω στο τηλέφωνο.  Κανείς δεν θα σας σταματήσει.  Μπορείτε να γράψετε 10 ανθρώπους σήμερα.  100 αυτό το μήνα.  Μπορείτε να γράψετε 1000 άτομα.  2000 άτομα.  Δεν υπάρχουν αλυσίδες.  Είστε ελεύθεροι.  Και δεν κάνετε τίποτα!  Είστε ελεύθεροι!!!  Και βλέπετε τηλεόραση!...Πάτε για καφέ ή ποτό!  ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ!  ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ!!!
Εδώ υπάρχει ένα σχέδιο μάρκετινγκ!  Ο καθένας μπορεί να δουλέψει πάνω σε αυτό!  Ο καθένας μπορεί να το κάνει!  Εδώ υπάρχει ένα σχέδιο που οδηγεί στον πλούτο και την ευημερία.  Μπορείτε να βοηθήσετε τους αρρώστους, να ταϊσετε τους πεινασμένους, να δυναμώσετε τους φτωχούς, εδώ είναι!  Δεν υπάρχει πολύς χρόνος!  Η ζωή είναι σύντομη!  Ο βασιλιάς Δαυίδ του Ισραήλ είπε:  "Η ζωή είναι σαν κομμένο γρασίδι που παρασέρνει ο άνεμος στο λιβάδι.  Μπορείς να μυρίσεις τη φρεσκάδα του, να το δεις να το παίρνει ο άνεμος και χάνεται."  Δεν πρόκειται να είστε εδώ για πολύ!  Αυτό δεν είναι το Λύκειο.  Αυτή είναι!  Αυτή είναι η ζωή σας!  Αυτή είναι Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ!!!  Ο Ναπολέων είπε:  "Η ικανότητα δεν σημαίνει τίποτα χωρίς ευκαιρία."  Σας δίνουμε ΕΥΚΑΙΡΙΑ!  ΠΑΡΤΕ ΤΗΝ!!!