Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε;

Ο Alan Peace στο βιβλίο του "Οι ερωτήσεις κρύβουν τις απαντήσεις" περιγράφει τη συνάντησή του με ένα φίλο του πολύ επιτυχημένο οδοντίατρο σε ένα καφέ.  Βλέποντάς τον στις μαύρες του τον ρώτησε τι είχε.  Ο φίλος του του απάντησε πως το πρόβλημα ήταν με τη δουλειά του.  Ο Alan Peace έκπληκτος του είπε πως η εντύπωση που είχε για εκείνον ήταν πως είναι πολύ ευχαριστημένος με το επάγγελμά του καθώς εδώ και πολλά χρόνια είχε αποκτήσει τη φήμη ενός σπουδαίου και επιτυχημένου επιστήμονα.  Ο φίλος του, του απάντησε πως στην πραγματικότητα δεν τον γέμιζε καθόλου η δουλειά του, απλά ήταν αυτό που είχε σπουδάσει και είχε γίνει πολύ καλός σε αυτό.  Ακόμα και από οικονομικής πλευράς, δυσκολευόταν να τα φέρει εις πέρας καθώς είχε δημιουργήσει μια ακριβή ποιότητα ζωής με πολλές υποχρεώσεις και ίσα ίσα που κάλυπτε τους λογαριασμούς του.  Ο Alan Peace του απάντησε ως εξής:  "Αν ερχόταν ένα 18χρονο παιδί και σου έδινε συμβουλές για το τι να κάνεις με τη ζωή σου θα άκουγες τη συμβουλή του;"  "Όχι βέβαια!" Του απάντησε ο φίλος του.  A.P: "Γιατί;"  Φίλος: "Μα πολύ απλά γιατί ένα 18χρονο παιδί δεν μπορεί να έχει την παραμικρή ιδέα για το ποιος μπορεί να είναι ο σωστός δρόμος για τη ζωή του ιδίου, πόσο μάλλον για τη ζωή κάποιου με 30 χρόνια περισσότερη εμπειρία"    A.P: "Τότε γιατί εξακολουθείς να ακούς εκείνο το 18χρονο παιδί που πριν από 30 χρόνια αποφάσισε πως το καλύτερο για τη ζωή σου είναι να ακουλουθήσεις το επάγγελμα του οδοντιάτρου;"  (εννοώντας τον ίδιο το φίλο του όταν αποφάσιζε για το τι θα σπουδάσει).
Όταν διάβασα αυτή τη συζήτηση την οποία παραθέτω εδώ περιληπτικά ήταν σαν να μου έδινε ο συγγραφέας μια γερή σφαλιάρα.  Γιατί συνειδητοποίησα πως κι εγώ στην ουσία συνέχιζα να ακούω ένα 18χρονο Νίκο Σταμνά να μου δίνει συμβουλές επαγγελματικού προσανατολισμού...στα 39 μου!  Πόσοι ακόμα είμαστε σαν τον οδοντίατρο;  Πόσοι ακούμε εκείνο το 18χρονο παιδί να μας συμβουλεύει;

Και πόσα χρόνια πρέπει να αφήσουμε να περάσουν πριν συνειδητοποιήσουμε πως το τρένο στο οποίο εδώ και χρόνια επιβιβαστήκαμε δεν μας πάει στον επιθυμητό προορισμό;  Είναι ποτέ πολύ αργά;
Πώς κάποιος μπορεί να διαπιστώσει αν βρίσκεται πάνω στο σωστό όχημα;
Κάποιος επιτυχημένος επιχειρηματίας με συμβούλεψε κάποτε:  "Κάνοντας αυτό που κάνεις σήμερα, πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 10 χρόνια από σήμερα σε οικονομικό, κοινωνικό και οικογενειακό επίπεδο;  Θα έχεις λύσει το οικονομικό πρόβλημα της οικογένειάς σου;  Θα έχεις την κοινωνική αναγνώριση και αποδοχή που θέλεις;  Πόσων ανθρώπων τη ζωή θα έχεις αλλάξει προς το καλύτερο στην πορεία σου;  Θα είσαι ευτυχισμένος οικογενειάρχης και τα παιδιά σου θα σε έχουν ως πρότυπό τους και θα θέλουν να αντιγράψουν τα επιτυχημένα σου βήματα;  Θα ήθελες τα παιδιά σου να κάνουν αυτό που κάνεις εσύ σήμερα;  Είσαι υπερήφανος για το επάγγελμά σου;  Δες τη ζωή ανθρώπων που ασχολούνται με αυτό που κάνεις 10 χρόνια περισσότερα από εσένα.  Είναι αυτό που θέλεις να σου συμβαίνει 10 χρόνια από τώρα;  Είναι η σημερινή σου κατάσταση αυτό που επιθυμούσες να είναι πριν από 10 χρόνια;  Αν σήμερα έχεις μηδενικό υπόλοιπο στον τραπεζικό σου λογαριασμό, τι είναι αυτό που σε κάνει να πιστεύεις πως κάνοντας ό,τι κάνεις σήμερα θα έχεις διαφορετικά αποτελέσματα σε άλλα 10 χρόνια;  Αν λάβεις ικανοποιητικές απαντήσεις από τον εαυτό σου στα παραπάνω ερωτήματα, γίνε ο καλύτερος επαγγελματίας στον κλάδο σου, αγάπησέ τον και συνέχισε αυτό που κάνεις."

Έχω παρατηρήσει πως η κοινωνία μας έχει κατακλυστεί από ζόμπι.  Το 95% είναι ζωντανοί νεκροί.  Περιφέρονται στη ζωή τους άσκοπα χωρίς προορισμό.  Ακολουθούν ένα πλάνο που τους έχει υποδείξει κάποιος άλλος.  Όχι το δικό τους.  Γιατί έτσι τους έχει εκπαιδεύσει το σύστημα.  Παρακαλώ μη με παρεξηγήσετε.  Κι εμένα εννοώ.  Κυρίως και πρώτα από όλους εμένα.  Και θυμώνω πρώτα και πάνω από όλους με τον εαυτό μου.  Γιατί ποτέ δεν υποτίμησα τις δυνατότητές μου την αντίληψη ή την ευφυϊα μου.  Πάντα πίστευα πως είμαι ικανός να κάνω σημαντικά πράγματα στη ζωή μου.  Αλλά είχα επιτρέψει στον εαυτό μου να γυρίζω γύρω γύρω στο μαγγανοπήγαδο  επί 20 χρόνια!  Κι όμως άφησα να περάσουν 20 χρόνια!!!

Και βλέπω ανθρώπους γύρω μου στους οποίους αναγνωρίζω τον εαυτό μου μέχρι και πριν από ένα χρόνο.  Αηδιασμένους από τον τρόπο και την ποιότητα ζωής τους.  Δουλειά-σπίτι, σπίτι-δουλειά, Παρασκευή και Σάββατο βράδυ έξοδος για ένα ποτό, χορός, γέλια, ένα διάλειμα και ξανά στη ρουτίνα της καθημερινότητας, σε μια δουλειά που δεν τους αρέσει αλλά απλά τους πληρώνει ίσα ίσα τους λογαριασμούς.  Κάθε βράδυ τηλεόραση, ανθυγειινή διατροφή, μιζέρια... Καμμία ενέργεια ή διάθεση για δημιουργία.  Διακοπές μια δύο εβδομάδες το χρόνο και πάλι από την αρχή.  Για 1000€!  Να πω 1500€;  Ή να πω 600€;  Ποιος στα 18 του κοστολογούσε τα όνειρά του για 1000€;

Αυτό που έκανα εγώ είναι να συγχωρήσω τον εαυτό μου για την αδράνειά μου.  Αποφάσισα πως δεν είναι πολύ αργά.  Πως δεν τελείωσε η ζωή μου.  Τώρα αρχίζει!  Μετά τα 40 είναι η πιο δημιουργική περίοδος στη ζωή ενός άντρα.  Υπάρχει η εμπειρία.  Τώρα μπορώ να δράσω.  Να πάρω την τύχη της ζωής μου στα χέρια μου.  Να την αφαιρέσω από τα χέρια αυτών στους οποίους την είχα παραχωρήσει τόσα χρόνια. Τώρα είναι η δική μου στιγμή!  Το μόνο που χρειαζόμουν είναι να βρω το σωστό όχημα που θα με πάει εκεί που θέλω να πάω.  Το βρήκα ή μάλλον να το πω πιο σωστά το ξαναβρήκα πριν από ένα χρόνο.  Άλλες δύο φορές το είχα βρει αλλά δεν έκανα κάτι για να το εκμεταλευτώ.  Πρώτη φορά το 1997, δεύτερη φορά το 2003.  Τρεις...εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού!  Όταν γνωρίζεις τι πρέπει να κάνεις και δεν το κάνεις είναι χειρότερο από το να μην γνωρίζεις και να επαναπαύεσαι.  Γι'αυτό και εγώ πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου αδικαιολόγητο.  Ποτέ δεν του επέτρεψα να παραπονιέται για την κατάστασή του...

Το όχημά μου είναι το Δικτυακό Μάρκετινγκ.  Θα το ακούσετε και ως Network Marketing, Internet Marketing, Multilevel Marketing, MLM ή Πολυεπίπεδο Μάρκετινγκ.   Ό,τι διαφορετικό και να ακούσετε, πάντα το ήξερα και το είχα πολύ καλά συνειδητοποιήσει πως πρόκειται όπως λέει και ο Burke Hedges στο βιβλίο του "Αναπαραγωγικό Μάρκετινγκ 101"  για την ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!!   Και αυτό μπορώ να το αποδείξω οποιαδήποτε στιγμή μου ζητηθεί.  Μάλιστα εδώ και 17 χρόνια προκαλώ τον οποιοδήποτε να μου δείξει μια μεγαλύτερη ευκαιρία από το Δικτυακό Μάρκετινγκ για να το κάνω, αλλά δεν έχει βρεθεί ακόμα.   
Τώρα μάλιστα που ανάγεται σε επίπεδο επιχειρήσεων-καταναλωτών ως μια ενιαία αγοραστική κοινότητα γίνεται ακόμα πιο εκρηκτικό!  Τώρα όμως είναι η κατάλληλη στιγμή για μένα.  Τώρα οι δυνατότητες που δίνει το Internet και το ηλεκτρονικό εμπόριο είναι απεριόριστες.  Ο συνδυασμός ΔΙΚΤΥΑΚΟ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ - INTERNET - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ είναι εκθαμβωτικός!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου