Ένας μεγάλος και τρανός βασιλιάς της Περσίας συγκέντρωσε όλους τους σοφούς της χώρας του και τους ανέθεσε να του φτιάξουν ένα χρυσό δαχτυλίδι που να τον κάνει χαρούμενο όταν είναι πολύ λυπημένος και να τον κάνει σκεπτικό όταν είναι ενθουσιασμένος. Μετά από αρκετό καιρό σκέψης και συμβουλίων του έφεραν ένα δαχτυλίδι με την εξής επιγραφή: "Και αυτό θα περάσει."
Όλοι μας χρειαζόμαστε μια υπενθύμιση σε περιόδους της ζωής μας που βιώνουμε ακραία συναισθήματα όπως απόγνωση, απογοήτευση, θλίψη, αγωνία, θυμό, μίσος, ενθουσιασμό, ευφορία, υπερηφάνια, ευησυχασμό. Πως τα πάντα είναι παροδικά. Όταν νιώθουμε τρωτοί να παίρνουμε δύναμη και όταν νιώθουμε άτρωτοι να γινόμαστε μετριόφρονες.
Χρειάζεται να εκτιμάμε ό,τι έχουμε στη ζωή μας και να νιώθουμε ευγνωμοσύνη σήμερα. Αύριο είναι μια άλλη μέρα. Ακόμα κι αν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, ακόμα κι αν παρασυρόμαστε να λέμε πως η ζωή δεν μας φέρεται δίκαια, πρέπει να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας πως υπάρχουν πάντα χειρότερες καταστάσεις και μεγαλύτερες δυσκολίες από τη δική μας και να ευχαριστούμε το σύμπαν για αυτά που απλόχερα μας δίνει κάθε φορά που το δικαιούμαστε και το ζητάμε. Οι δυσκολίες μας κάνουν καλύτερους και μας οπλίζουν με εμπειρίες. Ακόμα και για αυτό πρέπει να είμαστε ευγνώμονες. Για την εμπειρία που αποκτήσαμε χθες και για την ευκαιρία να προσπαθήσουμε ξανά και αύριο. Για κάποιους ανθρώπους δεν θα υπάρξει αύριο. Γι'αυτό καλό είναι να ζούμε την κάθε μας ημέρα σαν να είναι η τελευταία. Να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Και να ευχαριστούμε το σύμπαν (ή το Θεό αν προτιμάτε) που μας ξημέρωσε και τη σημερινή ημέρα.
Έχουμε ακούσει μαρτυρίες ανθρώπων μετά από μια πολύ δύσκολη εμπειρία όπου κινδύνεψε η ζωή τους αλλά επέζησαν και μιλάνε για το πώς έχουν αναθεωρήσει τα πάντα στη ζωή τους και ζουν κάθε μέρα στο έπακρο. Δεν χρειάζεται πρώτα να κινδυνεύσει η ζωή μας και μετά να νιώσουμε ευγνωμοσύνη. Η ζωή ούτως ή άλλως είναι ένα δώρο. Το μεγαλύτερο δώρο!
Αλλά και όταν όλα πηγαίνουν όπως θέλουμε πρέπει να μην ξεχνάμε να ευχαριστήσουμε το σύμπαν για την γενναιοδωρία του. Να ευχαριστούμε πάντα όσους μας βοηθούν και μας στηρίζουν και να μην γινόμαστε αλαζόνες. Μια γνωστή παροιμία λέει: "Κανένας άνθρωπος δεν αποτελεί νησί από μόνος του." Κανείς δεν είναι αυτόφωτος. Όλοι έχουμε γύρω μας ανθρώπους που μας αγαπάνε, μας στηρίζουν στις δυσκολίες και μας βοηθάνε. Ένα ευχαριστώ είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε. Όχι για τη βοήθεια μόνο. Αλλά για το ότι οι άνθρωποι αυτοί υπάρχουν στη ζωή μας και την κάνουν πιο πλούσια. Πιο όμορφη. Μπορούμε να τους χαρίσουμε ένα χαμόγελο. Ένα χαμόγελο δεν στοιχίζει τίποτε, όμως δημιουργεί πολλά. Πλουτίζει αυτούς που το παίρνουν, χωρίς να φτωχαίνει αυτούς που το δίνουν. Μοιράστε χαμόγελα στους γύρω σας! Μοιράστε χαμόγελα στη ζωή! Και να είστε σίγουροι πως η ζωή θα σας ανταποδώσει το χαμόγελο.
Όλοι μας χρειαζόμαστε μια υπενθύμιση σε περιόδους της ζωής μας που βιώνουμε ακραία συναισθήματα όπως απόγνωση, απογοήτευση, θλίψη, αγωνία, θυμό, μίσος, ενθουσιασμό, ευφορία, υπερηφάνια, ευησυχασμό. Πως τα πάντα είναι παροδικά. Όταν νιώθουμε τρωτοί να παίρνουμε δύναμη και όταν νιώθουμε άτρωτοι να γινόμαστε μετριόφρονες.
Χρειάζεται να εκτιμάμε ό,τι έχουμε στη ζωή μας και να νιώθουμε ευγνωμοσύνη σήμερα. Αύριο είναι μια άλλη μέρα. Ακόμα κι αν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, ακόμα κι αν παρασυρόμαστε να λέμε πως η ζωή δεν μας φέρεται δίκαια, πρέπει να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας πως υπάρχουν πάντα χειρότερες καταστάσεις και μεγαλύτερες δυσκολίες από τη δική μας και να ευχαριστούμε το σύμπαν για αυτά που απλόχερα μας δίνει κάθε φορά που το δικαιούμαστε και το ζητάμε. Οι δυσκολίες μας κάνουν καλύτερους και μας οπλίζουν με εμπειρίες. Ακόμα και για αυτό πρέπει να είμαστε ευγνώμονες. Για την εμπειρία που αποκτήσαμε χθες και για την ευκαιρία να προσπαθήσουμε ξανά και αύριο. Για κάποιους ανθρώπους δεν θα υπάρξει αύριο. Γι'αυτό καλό είναι να ζούμε την κάθε μας ημέρα σαν να είναι η τελευταία. Να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Και να ευχαριστούμε το σύμπαν (ή το Θεό αν προτιμάτε) που μας ξημέρωσε και τη σημερινή ημέρα.
Έχουμε ακούσει μαρτυρίες ανθρώπων μετά από μια πολύ δύσκολη εμπειρία όπου κινδύνεψε η ζωή τους αλλά επέζησαν και μιλάνε για το πώς έχουν αναθεωρήσει τα πάντα στη ζωή τους και ζουν κάθε μέρα στο έπακρο. Δεν χρειάζεται πρώτα να κινδυνεύσει η ζωή μας και μετά να νιώσουμε ευγνωμοσύνη. Η ζωή ούτως ή άλλως είναι ένα δώρο. Το μεγαλύτερο δώρο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου